Tag Archief van: kunstenaar

De leugen regeert

leugen,beatrix,portret,advandennboom,

Portret Prinses Beatrix

‘De leugen regeert’ is een uitspraak van Koningin Beatrix. Ze deed deze uitspraak aan het eind van de vorige eeuw. Haar woorden zijn vandaag de dag misschien nog wel actueler dan in die tijd.

Politici die dingen beloven die ze niet kunnen waarmaken. Bedrijven die beweren maatschappelijk verantwoord te ondernemen en er alles aan doen om geen belasting te betalen. Non-profit organisaties die hun ondernemingsdoelen boven maatschappelijke doelen stellen.

Fake news om kiezers te beïnvloeden of gewoon om de publieke opinie te manipuleren. Naast fake news krijgen we bovendien fear news voorgeschoteld. Berichten die de burger moeten voorbereiden op conflicten die nog moeten komen.

De uitspraak van Koningin Beatrix inspireerde mij toentertijd om er een column aan te wijden in Change Your Perspective. Een digitale nieuwsbrief over ontwikkelingen in de wereld van marketing en communicatie.

In mijn column kwam ik tot de conclusie dat reclame eigenlijk het enige in de wereld was, waar mensen op kunnen vertrouwen. Van reclame weet namelijk iedereen dat het ‘fake’ is. “The truth well told” vind ik misschien nog wel de beste omschrijving.

Een leugen blijft niet zonder gevolgen

Overdrijven mag in de reclamewereld niet meer. Adverteerders die de waarheid verdraaien worden aan de schandpaal genageld. De Liegebeestverkiezing van Wakkerdier is daar een mooi voorbeeld van. Reclamemakers die waarden en normen overschrijden, krijgen een tik op de vingers van de reclamecodecommissie. Fabrikanten van homeopathische middelen mogen niets meer beloven als het niet bewezen is. Disclaimers bij financiële producten moeten voorkomen dat consumenten de verkeerde keuzes maken.

De rest van de wereld liegt, maar waarom moet reclame eerlijk zijn? Is dat niet de omgekeerde wereld? Moet er geen onderscheiding komen voor de maatschappelijk betrokken organisatie die het niet is? Zou elke nieuwsuitzending niet moeten starten met een waarschuwing. De waarschuwing  dat het nieuws nep kan zijn? Zou elke sportwedstrijd bij aanvang niet moeten melden dat er mogelijk doping in het spel is? En zou het niet meer dan terecht zijn als er onderaan een verkiezingsbiljet gemeld werd dat een verkiezingsbelofte geen garantie is?

Elke boodschap die on- of offline gecommuniceerd wordt, zou voorzien moeten worden van een waarschuwing. Maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren. We zullen moeten accepteren dat de leugen in alle hoeken van de samenleving regeert. Behalve dan in de wereld van reclame. En terwijl ik dit schrijf, ben ik opnieuw trots dat ik in die wereld werkzaam ben.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Huis van de democratie

wereldleiders,modern,art,raadhuis,hilversum,schilderij

Het iconische Raadhuis van Hilversum moet op de Werelderfgoedlijst van UNESCO komen te staan. Dat betoogde emeritus hoogleraar Herman Pleij woensdagavond in het tv-programma De Wereld Draait Door. Pleij raakte niet uitgepraat over de schoonheid van het gebouw.

Ik ben het met hem eens dat het een prachtig gebouw is en dat het verdient om op de werelderfgoedlijst te staan. Maar dat is niet de enige reden waarom het raadhuis van Dudok behouden moet worden voor de volgende generaties.

Het raadhuis is voor mij meer dan een indrukwekkend gebouw en een bron van inspiratie. Het raadhuis is voor mij het huis van de democratie. De plek waar politici en leiders vormgeven aan het Hilversum van de toekomst.

Wereldleiders in het Raadhuis

Met mijn expositie Wereldleiders, met het raadhuis als decor, wil ik politici en leiders inspireren om niet langer in te spelen op de angst van mensen, maar in plaats daarvan verhalen te vertellen over hoop en verbondenheid.

In de ideale wereld zouden leiders als Trump, Poetin, Xi Jinping en Angela Merkel als eersten moeten inzien dat het geen zin heeft om langer angst als leidraad te kiezen voor hun leiderschap. We moeten ons niet wapenen tegen elkaar, maar wapenen tegen alle problemen waar de mensheid de komende honderd jaar mee te kampen krijgt. Dat inzicht zou leidend voor hen moeten zijn. De vraag is alleen wie van hen echt en authentiek leiderschap toont. Maar misschien moeten we niet wachten tot de wereldleiders de eerste stap zetten. Is het niet beter om zelf in actie te komen?

Wereldstad Hilversum

Hilversum is een wereldstad waar mensen uit ruim 50 landen samenleven. Mensen die allemaal een andere achtergrond hebben en die allemaal op zoek zijn naar hun eigen identiteit. In die zoektocht vergeten mensen dat er toch iets is wat hen verbindt. Ze zijn allemaal Hilversummer en als iedereen zich dat zou realiseren, dan zouden we automatisch respect hebben voor elkaar hebben. En respect is volgens mij de basis om vreedzaam samen te leven.

Als we dit in Hilversum weten te realiseren, dan zijn we voor de wereld hét voorbeeld van hoe het kan. En dan is het raadhuis van Hilversum niet alleen een mooi gebouw met een verhaal, maar een gebouw met een betekenis, voor alle Hilversummer en voor de hele wereldbevolking.

Nu maar hopen dat het huis van de democratie op de werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst wordt. Dat gaat zeker lukken als het nieuwe kabinet zich laat leiden door hoop en verbondenheid. Tot 1 december kunnen ze in dit mooie gebouw lezen en zien waar leiderschap volgens mij over zou moeten gaan.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Mao Zedong in het Raadhuis

wereldleiders,mao,zedong,modern,art,portret,schilderij

Portret uit de serie wereldleiders

De wereld vraagt om zingeving en nieuwe ideeën. De wereld vraagt om vrede. Dit was een jaar geleden mijn conclusie toen ik om me heen keek. Op vrijdagavond weerloze burgers neerknallen in hartje Parijs, met een vrachtauto mensen doodrijden op een boulevard als ze de vrijheid vieren, een ambassadeur in de rug schieten als hij in een museum vol vuur spreekt over zijn mooie Rusland. En terwijl ik dit schrijf, inrijden op onschuldige mensen die wandelen op de Ramblas in Barcelona.

Wat kan ik bijdragen om de wereld beter te maken?

Er moest iets gebeuren, maar wat kon ik doen? In een wereld waarin de leiders beschikken over tactische wapens, heb ik alleen pen, papier, olieverf, pastelkrijt en een scanner om het gevecht aan te gaan voor een betere wereld. Bovendien moest ik tijd vrij gaan maken om zelf actie te ondernemen. Ik moest zelf veranderen. Mezelf opnieuw uitvinden. Natuurlijk vind ik het zinvol om verhalen van klanten te vertellen, maar het is minstens zo belangrijk om je eigen verhalen te delen met de wereld om je heen.

Jack Welsh heeft ooit eens gezegd dat als je zijn bedrijf wilde veranderen, je hem moest veranderen. Een uitspraak die mij geïnspireerd heeft tot mijn project ‘Wereldleiders’. Als reclamemens weet ik dat perceptie realiteit is. In 30 jaar tijd heb ik ook geleerd hoe je percepties kunt veranderen. En als je weet hoe je dat moet doen, dan kun je de wereld veranderen.

Op 26 oktober start mijn expositie ‘Wereldleiders’ in het Raadhuis van Hilversum. Hierbij het eerste portret uit de serie van in totaal ruim 50 portretten. Mao Zedong, een leider uit de periode dat ideologie de verschillen tussen mensen, landen en continenten bepaalde. In de komende weken zal ik meer portretten delen en meer vertellen over de tentoonstelling.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Fake Art

fake-art-fakeart-advandenboom.com-sculptures-beelden-moderne-kunst-kunstenaar-hilversum-crealisme-ad-van-den-boom

Titel: Verveling door Ad van den Boom uit de serie Fake Art 2017

Het nieuws staat vol met berichten over nepnieuws. Dat is toch geen nieuws, denk ik. Iedereen weet inmiddels toch dat de media niet zomaar te vertrouwen zijn. En met de komst van de nieuwe media weet je al helemaal niet meer wat echt of nep is. De een schrijft dit en de ander dat en dit blijkt allebei waar te zijn of niet waar. Maar wat maakt het uit. Nieuws is nieuws.

Politici doen beloften die na de verkiezingen nep blijken te zijn. Rechters hebben iemand al veroordeeld voor het proces begint als het zo beter uitkomt en tandartsen geven zich uit voor orthodontisten omdat het beter schuift.

Is er dan niets meer betrouwbaar in de wereld? Jazeker wel. Reclame is betrouwbaar, want van reclame weet iedereen dat het niet waar is of althans niet helemaal waar. Bovendien is reclame aan allerlei wetten gebonden, zodat je allang niet meer kunt zeggen wat je graag zou willen zeggen.

Maar hoe zit het dan eigenlijk in de kunstwereld? Voor kunstenaars was en blijft het moeilijk om bij een vooraanstaand museum binnen te komen. Je moet horen bij een select gezelschap, dat over de wereld al in een aantal collecties opgenomen is om ergens tentoongesteld te worden. Je CV en de lijst met tentoonstellingen lijkt belangrijker dan het werk dat je maakt.

Gelukkig betekenen andere tijden ook andere kunst. We leven in een tijd waarin het normaal is om met fake nieuws te komen. Waarom dan ook geen echte kunst op een fake plek, zoals mijn beeld ‘Verveling’ in de tuin van Museum Voorlinden?

De werkelijkheid bestaat niet, de werkelijkheid moeten je creëren.

Voorbij wat je kunt zien

Kunst raakt mensen omdat bepaalde beelden niet passen in onze hersenen. Kunst doorbreekt daardoor patronen in ons brein. Daarom zet een wit doek met als titel ‘Zonder titel’ mensen aan het denken. Gewoonweg omdat er in onze hersenen geen beeld is opgeslagen daar hiernaar verwijst. Een eskimo zal bij het zien van het doek meteen denken aan sneeuw, omdat dit beeld in de hersenen een plek heeft gekregen.

Patronen doorbreken

Veel kunstenaars maken gebruik van dit gegeven en creëren beelden die niet passen binnen ons referentiekader, maar als we meer van dit soort beelden zien, treedt er gewenning op. Kunst heeft daardoor in onze hoofden een plek gekregen en daardoor bepaalt de geest al snel of iets kunst is of niet. Kunst voldoet daarmee – net als alles – aan een bepaalde verwachting. Vult dus in wat we al denken of vinden.

De werkelijkheid bestaat niet

Mijn hele leven ben ik bezig geweest om de perceptie van mensen te beïnvloeden door hen anders naar de werkelijkheid te laten kijken. De werkelijkheid bestaat immers niet, de werkelijkheid zit in je hoofd. Hieronder kun je lezen hoe het werkt.

percepties voorbij wat je kunt zien percepties ad van den boom

Het beeld hierboven laat een vaas zien, maar ook twee gezichten. En het is allebei waar, hiermee wordt duidelijk dat de realiteit voor ieder mens anders is of kan zijn. Hoe kun je ervoor zorgen dat mensen anders naar hetzelfde gaan kijken? Dat kun je doen met woorden. Woorden die duidelijk maken waar je naar kijkt en zo voorkomen dat je er zelf iets van maakt.

percepties voorbij wat je kunt zien percepties ad van den boom

Titel: Witte vaas in zwarte achtergrond

percepties voorbij wat je kunt zien percepties ad van den boom

Titel: Twee gezichten in witte achtergrond

Percepties veranderen

Het veranderen van percepties is wat mij drijft. Ik zie mezelf niet als kunstenaar, ik zie mezelf als een creatief mens, die de kijker ziet als ontvanger en mezelf als zender. Een creatief mens dat woord en beeld combineert. Niet met de bedoeling om patronen te doorbreken, maar om de toeschouwer te inspireren om anders naar de werkelijkheid te kijken, net zo goed naar zijn eigen werkelijkheid als naar de werkelijkheid om hem heen. Ik probeer dus de perceptie te veranderen. En percepties gaan niet over kijken, maar over constructies in je hoofd.

Voorbij wat je kunt zien

Mijn werk moet je niet beoordelen op wat je ziet, maar moet je beoordelen op wat het met je doet. Bij mij gaat het dus niet zozeer om het beeld, maar om de boodschap. Dat verklaart ook mijn diversiteit in werk en in bepaalde gevallen de snelheid waarmee het gemaakt is. De boodschap bepaalt de vorm en niet omgekeerd.

Creëer je eigen realiteit

De ontvanger die meegaat in mijn verhaal is iemand die begrijpt dat de werkelijkheid een constructie van ervaringen en aannames is. En wie dat durft aan te nemen is in staat om daarnaar te handelen. Dat zijn mensen hierdoor hun leven een wending kunnen geven. Mensen die in staat zijn om een eigen realiteit te creëren. En dat is een vrijheid die ik ieder mens gun.

De omgekeerde wereld

blog omgekeerde wereld ad van den boom helicopter Soms komen we in de omgekeerde wereld terecht en daardoor kan je even van slag raken. Een paar keer jaar ben ik in een dorp waar de helikopters regelmatig onder je doorvliegen en niet over je heen. Dat kan helemaal niet… dat is wat je geest al heeft bepaald. Maar soms kan het dus wel en op die plek komt het zelfs regelmatig voor dat je naar beneden moet kijken als er een helikopter voorbijvliegt.

Een bijzonder dorp

Grächen is een dorpje in Zwitserland. Het ligt in Wallis op 1.600 meter hoogte, in het Duitstalige gedeelte. De mensen die hier wonen zijn katholiek en daardoor is het er bijzonder gemütlich. Ik kom er al jaren en iedere keer als ik er ben, word ik verrast door de pracht van de wereld op deze hoogte. Als ik hier ben, realiseer ik me dat de meeste ellende van de wereld zich onder me afspeelt. Het zal nog lang duren voordat de invloed van Donald Trump via de slingerweg hier het dorpsplein bereikt. Dat maakt het leven hier zo bijzonder.Het is een wereld die in mijn eigen land niet meer bestaat. Mensen in Nederland zijn bang en de mensen met politieke en religieuze macht grijpen alles aan om dit te voeden.

Koester de plek waar je leeft

Met het dorpsgezicht van Grächen wil ik laten zien, dat we allemaal kunnen leven in een mooie wereld. We zouden ons dan wel moeten realiseren, dat de plek waar we wonen een bijzondere plek is. Een plek die we moeten koesteren en door niets en niemand laten afnemen. Gelukkig is dit niet alleen voorbehouden aan het dorp waar helikopters regelmatig onder je doorvliegen.

Wijnetiket raadhuisconcerten Hilversum

blog raadhuisconcerten,hilversum, wijnetiket, ad van den boom,

Ik ben gevraagd om het wijnetiket te maken voor de vrienden van de Raadhuisconcerten in Hilversum. Gisteravond werd de wijn uitgereikt na het indrukwekkende concert ‘Ragazze e Giovanotti.’ Het etiket is een rode spetter geworden met daarom heen tekst. Bij het etiket hoort de volgende tekst.

Do, re, mi, fa, sol, la, ti, do

Dat klinkt niet als woorden, dat klinkt als muziek. Muziek die via de oren soms rechtdoor naar de hersenen gaat en herinneringen aan vroeger oproept. Een andere keer gaat de muziek niet naar de hersenen, maar naar binnen. Voorbij het hart naar de ziel met kippenvel als gevolg. Van top tot teen. Toen ik Diamonds & Pearls van Prince voor de eerste keer hoorde, heb ik er drie dagen last van gehad. Ik zat helemaal onder. Naar de huisarts en die noemde het een typisch geval van doremifasollatido. Luister even naar Jan Smit en het is over. Dat heb ik toen maar gedaan.

Do, re, mi, fa, sol, la, ti, do

Dat klinkt als verbinding. Muzikanten die samen een stuk spelen en wij mogen luisteren. Vingers op toetsen en snaren, stembanden die de haartjes in onze oren doen trillen. We mogen genieten van elke do… Plop Dat klinkt niet als een woord. Dat klinkt naar wijn. De zon van de zomer opgeslagen in een druif en met zorg geperst tot een smakelijke drank die de tong streelt. Met als resultaat een mooie ronde afdronk waarin je de… ik ben geen kenner van wijn, ik weet alleen hoe ik van wijn moet genieten. Klinken, proeven, begeren, ontspannen, bezinnen, delen, koesteren, praten en luisteren.

Wijn en do, re, mi, fa, sol, la, ti do. Dat klink mij als muziek in de oren. Een onvergetelijke avond voor jullie allemaal. (En dat is het dankzij Ragazze Quartet en Kapok ook geworden)

Experimenteren

Continu experimenteren is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Experimenteren vind ik belangrijk omdat het me enerzijds in staat stelt nieuwe technieken te ontdekken en het me anderzijds op nieuwe ideeën brengt. Een nieuwe vorm of techniek maakt het weer mogelijk om een thema op een unieke en onderscheidende manier uit te voeren.

dreamscapes schilderij landschap top 10 moderne kunst ad van den boom landscape

Dreamscape serie 1 / #1

Het idee achter Dreamscapes

Ik wilde graag schilderijen maken die in de hoofden van mensen als herinnering opgeslagen zijn. Zo wilde ik bewijzen dat de kijker zich een plek kan herinneren als ik hem bouwstenen geef die een beeld in zijn hoofd vormen. Oppervlakken en lijnen in combinatie met kleuren brengen het geheugen van een beeld tot leven. Ze roepen herinneringen op aan een plek waar je ooit was. Eigenlijk hebben we het dan over percepties. Wat je ziet is een constructies van aannames en veronderstellingen. Dreamscapes zijn dus landschappen die alleen bestaan in het hoofd van de kijker. Het schilderij zoals hierboven te zien, zal bij iedereen verschillende herinneringen oproepen. Dat is ook de reden dat de werken niet gesigneerd zijn op de voorzijde, maar aan de zijkant. De schilderijen hebben geen titel, maar alleen een nummer. De hele serie is hier te bekijken.

Compleet sculptuur

Mijn stenen beelden vormen doorgaans de basis voor mijn bronzen beelden. Dit beeld vormt hierop een uitzondering en dat heeft alles te maken met de complexiteit van het ontwerp. Dat zit ‘m niet zozeer in het formaat, maar vooral in de symmetrie. Zo zijn de voor- en achterzijden identiek, maar ook de beide helften. Daarnaast zou de smalle mond problemen kunnen veroorzaken bij het hakken in steen.

Ook het formaat (ca. 55 cm doorsnede) en het gewicht zouden ingewikkeld zijn geworden  in steen.In brons weegt het beeld nu circa 24 kilogram. In steen zou dit minimaal 65 kilogram zijn geworden. En om het beeld dan te laten staan zoals nu het geval is, zou een grote constructie noodzakelijk zijn geweest.

Compleet

Vrouwen moeten een goede moeder zijn, een gelijkwaardige gesprekspartner, een eeuwige minnares en als het even kan een succesvolle zakenvrouw. Mannen moeten een goede vader zijn, een gelijkwaardige gesprekspartner, een eeuwige minnaar en als het even kan een succesvolle zakenman. Waarom eigenlijk? We zijn uiteindelijk op deze wereld om samen iets te bereiken en daarom zijn we allemaal anders en anders zijn betekent ook dat we niet alles even goed kunnen. Zo zijn er succesvolle zakenvrouwen die gelijkwaardige gesprekspartners zijn, maar niet zulke goede moeders. Zo zijn er goede vaders die succesvolle zakenmannen zijn, maar geen gelijkwaardige gesprekspartners. Moeten we niet gewoon accepteren dat we om gelukkig te zijn niet van die absurde eisen moeten stellen? Niet alleen aan jezelf, maar ook niet aan de ander. Dit betekent dat je accepteert dat de ander wel eens tekortschiet omdat je weet dat jij dat ook wel eens doet. Geluk begint met meer van de ander te houden, dan van jezelf. En dan ben je volgens mij een compleet mens.

KunstRai | Amsterdam 2015

Dit jaar staan mijn bronzen sculpturen op de KunstRai in Amsterdam. Altijd een bijzonder gevoel als je een beurs bezoekt en er werken te zien zijn die door jou zijn gemaakt. Zeker op deze beurs. De KunstRAI is opgericht in 1984 en daarmee de oudste beurs in zijn genre in Nederland. Tevens is het één van de oudste  beurzen in Europa. Eerder dit jaar waren mijn sculpturen ook te zien tijdens ART BREDA.

kunstrai beelden ad van den boom kunstenaar brons

Beelden Ad van den Boom op de KunstRai 2015