Tag Archief van: percepties

Vernieuwing betekent risico’s nemen

Schilderij van een boom uit de serie bomen en hun verhalen. Olie op canvas

De uitvinders van de typemachine waren niet de uitvinders van de computer. De uitvinders van de auto waren ook niet de uitvinders van het vliegtuig. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat vernieuwing vaak komt uit onverwachte hoek. Uit de hoofden en handen van mensen die vonden dat het anders moest of omdat ze anders keken naar hetzelfde.

Alexander de Grote, Leonardo Da Vinci, de gebroeders Wright om maar wat voorbeelden te noemen. Maar lang niet al die mensen werden in hun tijd gezien als de grote vernieuwers. Nikola Tesla is daar een voorbeeld van. En een iets minder bekende en verder terug in de tijd Charles Babage, de uitvinder van de verschilmachine, de eerste computer.

Het zijn mensen die geen voorbeeld hadden, maar voor zichzelf een voorbeeld moesten zijn. Deze mensen heb je in alle tijden. Francis Ford Coppola zei eens: ‘Risico is het bepalende element van kunst. Als je geen risico neemt, hoe kan je dan iets moois maken wat nog nooit eerder is vertoond?’

Tijdens mijn laatste expositie raakte ik in gesprek met een kunsttaxateur. Hij vertelde dat hij in de veertig jaar dat hij taxateur is nog nooit een werk in zijn handen heeft gehad wat lijkt op het werk dat ik maak.
Ik vroeg of hij dit positief of negatief bedoelde.
Het was positief bedoeld.

Hij was zelfs vol lof en ik kreeg complimenten voor de vernieuwing, de kwaliteit, de compositie, de techniek en originaliteit.
Wat de taxateur in mijn werk zag, wordt ook gezien door mensen die mijn “bomen” gekocht hebben. De eerste tekeningen, prints en originelen zijn inmiddels verkocht.

Met Bomen en hun verhalen wil ik mensen inspireren om met andere ogen te kijken naar de natuur. En vanuit dat perspectief verhalen te vertellen die mensen creatief naar hun eigen realiteit te laten kijken.
Verhalen van bomen die gaan over vernieuwing en dat je nooit bang moet zijn om risico te nemen.

Studie olie op linnen – 50 x 50 cm – 2023 – Ad van den Boom

 

 

Mijn Galerie

Mijn Galerie is een nieuwe galerie in Hilversum de openingsexpositie werd verzorgd door Ad van den Boom met zijn Bomen en hun Verhalen. Dit is een van de geschilderde bomen uit de serie.

Mijn Galerie in Hilversum gaat zaterdag 13 mei open. Ik ben gevraagd om de openingsexpositie te verzorgen. De titel van mijn expositie is Bomen en hun verhalen. Op deze pagina kun je een aantal schilderijen en tekeningen zien. Hier vind je ook de bijbehorende verhalen. De opening van de expositie wordt verzorgd door Jan Rudolph de Lorm, museumdirecteur Singer Laren. Na het officiële gedeelte is er een borrel met hapjes en muziek.

De nieuwe galerie is een initiatief van Ernst Wallenburg en Bianca van Meerten van Mijn Lijstenmakerij. Het bijzondere van het initiatief is dat kunstenaars hier vier maanden lang kunnen exposeren zonder dat er kosten aan verbonden zijn.

Bianca van Meerten: ‘We willen kunstenaars een platform geven om hun werk te tonen. Dat kunnen kunstenaars zijn uit heel Nederland. En als mediastad kan creativiteit nooit genoeg ruimte en aandacht krijgen. En aangezien we hier op een zichtlocatie zitten en toch al huur betalen, dachten we waarom zouden we niet een galerie beginnen.’

De nieuwe galerie is vooralsnog op hetzelfde adres te vinden als Mijn Lijstenmakerij, dus op de ‘s-Gravelandseweg 27B in Hilversum. De galerie is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 09.30 tot 17.00 uur en op afspraak.

 

Save yourself. Save the planet.

We zien vier natuurfoto's van een roos, een boom, een vis en een bos. Het zijn realistische foto's. In de foto's zien we de namen staan van mensen, bijvoorbeeld Daniel Fisch bij de vis of Ad van den Boom bij de boom. In de foto staat verder de tekst red jezelf, red de wereld.Save yourself. Save the planet. Het thema van mijn campagne om de aarde te redden. Dat zou de prioriteit van de mensheid moeten zijn. De realiteit is helaas anders. In Nederland zijn we op veel gebieden al actief bezig om de planeet te redden. Een paar duizend kilometer verderop is een land echter bezig om de wereld van miljoenen mensen te vernietigen. Als je naar het nieuws kijkt en alle ellende ziet, dan vraag je je wel eens af of je nog wel in deze krankzinnige wereld wilt leven. Maar zo moet je niet denken. Niet vandaag en ook niet morgen.

Save yourself. Save the planet.

Ook ik zal alles moeten doen wat in mijn macht ligt om de aarde en de mensheid te redden. Hoe klein die bijdrage ook is. De planeet redden is een grote opdracht. Het is zo groot en abstract dat het je persoonlijk bijna niet meer raakt. Gewoon, omdat je je er niets bij voor kunt stellen. Met deze, door mij ontwikkelde, campagne wilde ik duidelijk maken dat jij zelf de planeet bent. Hoe kon ik dat met zo min mogelijk woorden duidelijk maken? Hoe kon ik mensen inspireren dat zij zelf de natuur moeten redden? Een boodschap die meteen tussen de ogen is. Maar wel op een positieve en onverwachtse manier. Dat was mijn uitdaging. Zo ontstond het idee om de achternamen van mensen te koppelen aan de natuur. Hoe dat zou kunnen werken kun je hierboven zien. Gezien de eenvoud van de campagne kunnen mensen makkelijk hun eigen uiting maken en op die manier zou het mogelijk moeten zijn om via social media bereik op te bouwen. Dit alles zou meer bewustzijn moeten creëren over het leven op aarde.

Het moet anders, het moet beter.

Een aantal keren heb ik geprobeerd om de campagne van de grond te krijgen, maar op de een of andere manier lukt het niet. Het moest dus anders. Het moest dus beter. Dat is ook de reden dat ik de oplossing dichter bij mezelf ben gaan zoeken.  Dat bracht me bij het verhaal van de jongen en de boom. Een waar gebeurd verhaal waar niemand omheen kan.

Het proces

zwart wit tekening die een proces symboliseert. Het is een landschap met verschillende bomen in zwart witIk word vaak gevraagd voor de missie en visie ontwikkeling van organisaties, het herpositionering en revitaliseren van merken en het verbeteren van de interne en externe communicatie. Ik communiceer eigenlijk nooit over de opdrachten, omdat die bijna altijd vertrouwelijk zijn. Maar heel soms maak ik een uitzondering. Een opdracht die je kunt delen omdat deze geen vertrouwelijke informatie bevat.
Zo kregen we (als Instant Connection) onlangs een opdracht die we nog niet eerder hebben gehad. Het mooie van de opdracht was dat creativiteit eens op een andere manier werd ingezet. De vraag van een vooraanstaande financial; of we het proces konden visualiseren op weg naar een toekomstbestendige organisatie. Een intensief proces waarbij het name ging over het overwinnen van tegenstellingen en het realiseren van verbondenheid. Tijdens een workshop eind mei, maakte ik een start hiermee. Eind september was de tekening klaar om ingelijst te worden.
Het is een zwart wit tekening geworden van 50 x 78 cm. Bij de tekening hoort de volgende tekst.

Het proces

Als mensen gaan samenwerken zoals bomen samenwerken, en elkaar gaan helpen in tijden dat het moeilijk wordt, kunnen de mooiste dingen ontstaan. Wordt CO2 niet alleen zuurstof, maar ook een andere manier om naar de werkelijkheid kijken. Wordt het mogelijk om een bijdrage te leveren aan een betere wereld.
Het is een kwestie van je natuur volgen, want in je essentie zit alles besloten. Wij bomen noemen het de bron van het leven. Een bron waar je alleen bestaansrecht hebt, als je je realiseert dat rijkdom niet iets is om te bezitten, maar om te delen.
Dat het nooit gaat om de uitkomst, maar altijd om het proces.

Campagne NAM

Een advertentie met een groot vraagteken waarin de tekst is gezet. Op de achtergrond zien we een jongen die zijn bord leeg likt. De advertentie maakt onderdeel van een campagne voor de NAM

Begin 2000 jaar maakten Gerard van der Hart en ik een campagne voor de NAM rondom het belang van gas voor Nederland en West-Europa. “Dit is de meest tijdloze campagne die er ooit binnen PMS gemaakt is Ad, maar dat zien ze bij de ADCN niet.” Met de wetenschap van nu had Gerard zeker gelijk, zoals wel vaker.

De campagne en het onderwerp waren aan het begin van deze eeuw al actueel. Blijkbaar en helaas is er weinig in al die jaren gebeurd om de energievoorziening veilig te stellen. Anno 2022 hebben we geen gasvoorraden meer, beheert het Russische Gazprom 40 procent van de grootste gasopslag van Nederland en weigert die te vullen, gaat de gaskraan in Groningen dicht omdat een staatssecretaris dit wil en blijkt dat vloeibaar aardgas volgens verschillende media het gasprobleem van West-Europa niet gaat oplossen. Misschien is deze uiting een mooie inspiratie voor de stakeholders, die genoemd worden in de advertentie, om nog eens een keer na te denken hoe het verder moet. Of misschien is het nog beter om zelf een mail naar de NAM te sturen en aan te geven hoe we volgens jou het best om zouden kunnen gaan met deze energiecrisis.

De tekst uit de advertentie

IS ER NOG AARDGAS VOOR ZIJN KINDEREN

Benjamin van Vliet. Vijf jaar oud. Hij wil een beroemd voetballer worden. Of brandweerman. Benjamin is nog niet bezig met aardgas. Hij vindt een bord warme soep vanzelfsprekend. Zijn ouders trouwens ook. Maar is dat wel zo? Is er nog wel aardgas voor de kinderen van Benjamin? Aardgas om mee te koken of om mee te verwarmen. Aardgas om elektriciteit mee te maken of… Dat is nog maar de vraag. Tegen de tijd dat Benjamin oud-international of brandweercommandant is, zal waterstof misschien de taak van aardgas overgenomen hebben. Samen met wind- en zonne-energie, biomassa en aardwarmte. Zover is het echter nog niet. Volwassenen zullen moeten beslissen over de toekomst van Benjamin. En daarmee over de toekomst van zijn kinderen. Wij willen daarom met u van gedachten wisselen over een aantal dilemma’s dat betrekking heeft op de weg naar morgen. Hoe gaan we bijvoorbeeld om met de toenemende vraag naar energie? Gaan we de komende decennia meer gas benutten omdat het relatief de schoonste fossiele brandstof is? Wat moet de rol van de overheid zijn? Wat moet de rol van de industrie zijn? En wat moet de rol van de burger zijn? Als NAM voorzien wij met onze gasproductie in de helft van de Nederlandse energiebehoefte. Wat moet onze rol in de toekomst zijn? Daarover willen wij graag met u de dialoog aangaan. En samen zoeken naar antwoorden op deze en andere vragen die u van wezenlijk belang vindt. Dit alles om te komen tot een duurzame energievoorziening. Voor deze Benjamin. Voor uw benjamin.

Wij gaan graag de dialoog met u aan op onze nieuwe site: www.nam.nl.

Hier kunt u uw mening geven. Maar ook treft u de mening van anderen aan. En andere relevante informatie. Schrijven kan ook naar NAM, afd. Public Affairs, Antwoordnummer 47, 9400 VB Assen.

Narrative

We zien een gang die oranje geschilderd is en op de grond staan kunstwerken die een narrative visualiseren. De werken moeten nog opghangen worden.

Begin dit jaar zijn wij gevraagd om de narrative van een vooraanstaand Nederlands IT bedrijf te visualiseren. In totaal hebben we 20 schilderijen gemaakt die het unieke verhaal van deze organisatie omlijsten. De werken hebben een prominente plek op hun hoofdkantoor gekregen, in een corridor van 40 meter waar de werken naast elkaar te zien zijn. Wat de opdracht helemaal bijzonder maakt, is dat we de creatieve vrijheid kregen om zowel de beelden als de schildertechniek te kiezen. We hebben  gekozen voor een techniek met vloeibare verf. Dit vanuit de gedachte dat alles om ons heen ooit vloeibaar is of is geweest. Crealisme noemen we dit.

De opdracht kreeg een extra dimensie toen we ook gevraagd werden om de vormgeving van woord en beeld te verzorgen. Het resultaat is een boek van 50 pagina’s, dat uiteraard gedrukt wordt door een van de beste drukkers van Nederland. Kortom, een narrative waar niemand omheen kan. Gewoon omdat je voelt dat het boek met liefde en toewijding is gemaakt.

Het draait om talent

De meeste klanten investeren zo min mogelijk in hun communicatie naar de eigen mensen. Zoals een directeur van een lokale Rabobank ooit uit het zuiden van het land zei: ‘Je moet er niet teveel aan uitgeven, het zijn de medewerkers maar.’ Dit IT bedrijf laat in alles zien dat het geen toeval is dat ze extreem succesvol zijn. Ze zijn trots op hun merk, ze zijn trots op hun mensen en trots op de oplossingen die ze bedenken.

Voor zulke organisaties stellen we ons talent graag ter beschikking, gewoonweg omdat er net zoveel talent nodig is om kwaliteit te zien als om het te scheppen. Opdrachtgevers die voor het beste willen gaan en die zich realiseren dat een verhaal alleen betekenis krijgt als je er zelf betekenisvol mee omgaat. Meer weten? Neem vrijblijvend contact met ons op.

Perceptie management uit onverwachte hoek

petrus percepetie management ad van den boom

 

Perceptie management en creativiteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een voorbeeld van wat ik dan bedoel, komt uit een onverwachte hoek.  Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn broer Jan een beeld van een heilige die een grote sleutel vasthoudt. De man met baard kijk je streng aan. Nu heb ik een katholieke achtergrond, maar helaas is mijn kennis niet actueel. Via google kom ik erachter dat het vermoedelijk Petrus is.

Het is een leuk houten beeld, grof gesneden. Als ik het zou voorleggen aan de experts van Kunst en Kitsch, dan zouden ze waarschijnlijk vragen of ik een open haard heb of dat zij het beeld zelf moeten verbranden.

Geschenk uit de hemel

Ik ben het met ze eens; het beeld heeft geen artistieke waarde voor de kunstverzamelaar.  Maar voor iemand die zo ongeveer zijn hele leven bezig is geweest om mensen anders naar hetzelfde te laten kijken, is het een geschenk uit de hemel. Dit beeld gaat namelijk over perceptie management.

Het staat ergens in een nisje van een kapel of kerk en de gelovigen denken, wat een nietszeggend en somber houten beeld. De heilige Petrus zou zich omdraaien in zijn graf als hij het zag. Geen enkele kerkganger wordt dus in de verleiding gebracht om het beeld goed te bekijken, laat staan mee te nemen. Dat moet ook de bedoeling zijn geweest. Daar is vast en zeker goed over nagedacht.

Wat dit beeld zo bijzonder maakt is dat het open kan. En als je het opent, dan zie je dat het plaats biedt aan een fles drank. Petrus blijkt niet alleen een heilige te zijn, maar is ook de drinkenbroeder van de koster, de kapelaan of de pastoor. Een mooi voorbeeld van religieus perceptie management uit het verre verleden en laat je niet wijsmaken dat ze het trucje in het Vaticaan niet meer kennen.

Rijkdom

Homeland fantasie landschap zwart wit bomen

RIJKDOM. Toen er nog geen mensen waren en alleen bomen met elkaar spraken over de mooie dingen in het leven. En zij op die manier een vruchtbare bodem schiepen waarop de mensheid kon gaan bouwen aan opkomst en ondergang, ontstond op een dag het verhaal van een kind dat opstond en de wereld een nieuw inzicht gaf.

Het kind was een kind van de aarde, niet anders dan jij en ik. Geboren uit een vader en moeder van vlees en bloed met een hartje dat klopte. Met liefde werd het ontvangen, niet alleen door de ouders en de familie maar door alle mensen in de wereld. Was het dan een bijzonder mens? Zeker, in alle opzichten anders dan alle andere mensen. Dat maakt hem net zo uniek als jij en ik. Net zo bijzonder als alle bomen die hem ooit het leven schonken. Het begin van een oneindig verhaal over leven en dood. Een verhaal over liefde en verdriet en over doorgaan waar anderen stoppen. Een gevecht tegen jezelf oneindig diep, diep, diep.

Nog dieper ligt de essentie van alles wat we zien, voelen en ervaren. Het antwoord op de vraag waarom we hier op aarde zijn. Voor de meeste mensen een vraag die hen in verwarring brengt omdat ze te ver af zijn komen te staan van hun essentie. Ze zijn niet meer in hun bestemming. Van bomen kunnen we leren dat wanneer je een eik bent, je eikels voortbrengt en geen appels die voorbestemd zijn voor de appelboom. We leven om erachter te komen wie we werkelijk zijn. Van daaruit grootste dingen te doen, ook al zijn die oneindig klein.

Maar in een wereld waarin het gaat om uiterlijke schijn en waarachtigheid naar elders is verbannen, gaan de mooiste gedachten van mensen dood. Arm ben je omdat je niets hebt.  En rijk omdat je iets bezit en dat laatste is miljoen keer interessanter om naar te kijken. Het is de grootste dwaling sinds de uitvinding van het geld. Als mensheid zijn niet verder dan duizenden jaren geleden, we zijn niet gegroeid als mensheid. We staan stil in onze eigen grond, ons eigen onvermogen om los te laten en opnieuw te beginnen. We moeten accepteren dat er geen mislukkingen zijn. Voor de bomen in het bos is elke boom even mooi, even waardevol. Het is geen kwestie van overleven of overheersen, het is een kwestie van delen. Rijkdom is wat je kunt missen.

Sterrenstof

bronzen portret vrouw blauwe lucht

STERRENSTOF

Stenen zijn stof van sterren van buitenaardse orde
Samengedrukte massa, restanten van de oerknal
In het ontstaan is soms besloten dat ze sculpturen worden
Hun lot verbonden aan de beeldhouwer met een inval

Ze liggen in bergen bij steenhouwers te wachten, van klein tot groot
Nietszeggende brokken die ruiken naar moeder aarde
Al hakkend, schavend en schurend geven zij hun essentie bloot
Ontstaat uit gedrevenheid en talent een beeld van onschatbare waarde

Een sculptuur die is zoals het leven zelf, niet anders dan de zon
Op weg naar overal en nergens, een lichtpunt in het heelal
Ontstaan uit de handen van een mens van waaruit het begon
Alleen te vergelijken met pi, een onmetelijk groot getal

De sculptuur is een weerspiegeling van de ziel van de maker
Die intuïtief de verbinding zoekt met de kijker, zoals wel vaker

Dit is een sonnet uit mijn bundel de zin van zijn. In deze bundel leg ik de verbinding tussen mijn gedichten en tekeningen, schilderijen en sculpturen. Voor mij is de combinatie beeld en tekst of tekst met beeld de beste manier om mijn gedachten, ingevingen en boodschappen te delen. Het beeld zelf heeft een ander titel, namelijk Intuïtie. Het origineel is gemaakt in steen.  De bronzen beelden zijn gemaakt in een serie van zeven, waarvan één beeld gestolen is. Als je haar verhaal wilt lezen, klik dan hier.

Sterrenstof / Ad van den Boom / 2019

Kunstroof

bronzen beeld portret van man groene achtergrond

Kunstroof is een nachtmerrie. Het overkwam me een tijdje geleden. Vier van de zes bronzen beelden die in een beeldentuin stonden, zijn gestolen. Onder andere het beeld Oergevoel, wat hierboven is afgebeeld. Een trieste gebeurtenis die me een leeg gevoel geeft.

Twee uur later realiseer ik me dat ik kan zwelgen in verdriet of dat ik er een positieve draai aan kan geven. Een wending die ervoor zorgt dat het onbestemde gevoel verdwijnt.

Je bent nooit te oud om te stoppen met iets wat energie kost, te veranderen omdat je dit de hoogste tijd vindt of om te vernieuwen omdat je mee wilt gaan met de tijd. Naast mijn werk in opdracht probeer ik daarom te vernieuwen. Want er komt een dag dat ik stop met werken en ik iets zinvols in mijn leven wil blijven doen. Daarom schrijf, schilder en beeldhouw ik als ik wat tijd over heb.

Schrijven is een kwestie van focus en geduld. Schilderen geeft je de vrijheid om constant te veranderen. Beeldhouwen is een uitdagend proces met alleen voortuitgang. Een stuk steen wat is verdwenen komt nooit meer terug.

Het bedenken en maken van een beeld is de creatieve fase. Daarna wordt het moeilijker omdat je zakelijke beslissingen moet nemen. Moet je wel beelden van brons laten maken? Kan je wel een galerie vinden voor je werk? Is het überhaupt mogelijk om een beeld van een onbekende kunstenaar voor een paar duizend euro te verkopen?

Het zijn vragen waar je lang over na kunt denken, maar je kunt het ook gewoon doen. Je laat de beelden dus gieten in brons, je vindt een aantal galeries voor je beelden en er zijn veel mensen die een beeld van je willen kopen, met de nadruk op willen.

En dan krijg je de boodschap dat er beelden gestolen zijn. Slachtoffer van een kunstroof Net zo min als bij beeldhouwen is er een weg terug. Er is alleen vooruitgang. Ik besluit om door te gaan. Ik heb geen keus. Beelden kunnen ze stelen, dromen niet.

Dus blijf dromen ook al zit het een keer tegen.