Homeland
Homeland start voor mij als in maart 2020 de lock down wordt afgekondigd. Het coronavirus heeft Nederland hard geraakt. We mogen niet meer weg, samen winkelen is verboden en dat geldt ook voor wandelen in het bos. De grenzen van het land worden gesloten en op een bepaald moment volgt ook nog een avondklok. Daarmee wordt mijn wereld net zo groot als het huis waarin ik woon. En dat geldt niet alleen voor mij, maar voor 17 miljoen mensen in Nederland.
Tekenen maakt bij blij
Net zoals alle andere mensen vraag ik me af hoe het allemaal verder zou gaan. Winkels worden leeg gekocht en er zou een groot tekort aan alles ontstaan. Mensen sterven en de intensive care afdelingen raakten overvol. Alles wat zo vanzelfsprekend leek, was in een keer verdwenen.
Wanneer ik niets meer kan maken, hoef ik ook niet meer te leven. Creëren is voor mij een eerste levensbehoefte. Stel je nu eens voor dat ik geen verf en doeken meer kan kopen, wat blijft er dan over om iets te creëren? Pen en papier en verder niets. Zo ontstond het idee om te gaan tekenen. Met zo min mogelijk middelen iets maken, waar jezelf blij van wordt.
Verlangen naar vrijheid
Je gaat in je atelier zitten en wat ga je dan maken. Ik kwam er al snel achter dat ik buiten miste, de natuur om me heen. De bomen, de heide, de zee. De steden en dorpen waar ik graag kom om een museum te bezoeken of t winkelen. Die dingen miste ik het meest. Dat zijn dan ook de onderwerpen geworden die ik ben gaan tekenen. En omdat je met een pen ook kunt schrijven, kwamen er in de tekeningen teksten te staan.
Homeland
Die ‘nieuwe’ wereld heb ik voor mezelf dus Homeland genoemd en dat is tevens de titel van een aantal tekeningen die ik in die periode van ‘ gevangenschap’ gemaakt heb.
De natuur wil ons een verhaal vertellen, maar we zijn zo ver weg van onze eigen essentie komen te staan dat het voor ons onmogelijk is geworden om dat te horen. Mijn achternaam is Van den Boom en daarmee onlosmakelijk verbonden met de natuur en bomen in het bijzonder. Naast landschappen, ben ik ook gestart met het maken van dorps- en stadsgezichten van plaatsen die een speciale betekenis voor mij hebben.
Beeld en woord vormen samen het verhaal. De werken hebben een boodschap om de wereld vreedzamer, duurzamer en eerlijker te maken. Het zijn daarmee vaak statements die soms ook politiek geladen zijn. De kijker kan de boodschap negeren of er iets mee doen. Lees hier het verhaal in de Gooi- en Eemlander.
Inmiddels zijn er een aantal tekeningen verkocht en zijn er tekeningen gemaakt in opdracht.
Ooit werden de dagen gevuld door zuivere lucht. We ademden positiviteit in en geluk uit. Maar zoals ieder mens diep van binnen weet, is de mensheid niet bestand tegen geluk dat in je zit. Je wilt geen rijkdom aan de binnenkant, je wilt rijkdom aan de buitenkant. En omdat steeds meer mensen dat wilden ging het met de wereld langzaam maar zeker mis. De natuur moest wijken voor de hebzucht van mensen. Op een dag kwam de aarde dan ook in opstand. Gelukkig werden steeds meer mensen op het laatste moment wakker. Maar alleen de rijkste mensen die innerlijk arm waren, bleven vasthouden aan hun bezit, gesteund door politici die leven voor macht en aanzien. Toch komt er ooit een dag dat de mensheid tot inkeer komt en die dag is ergens een stip in deze tekening. Homeland 2020.
Ik wil leven in een vreedzame wereld, laten we die samen creëren.
We zijn geen deel van de natuur, de natuur is een deel van ons. Homeland 2020.
Als we ons realiseren dat we de natuur nodig hebben om onszelf niet te verliezen in wie we zelf zijn. Als we inzien dat bomen, bijen, gras, mieren en vissen evenveel recht hebben om hier te zijn als wij, dan zullen we ruimte moeten maken, dan zullen we moeten accepteren dat we onderdeel zijn van het leven om ons heen. Als mensheid zouden we eigenlijk genoegen moeten nemen met minder, moeten beseffen dat het een eer is dat we hier mogen zijn. Homeland 2020.
Rode en gele bladeren aan de bomen, het gras nog mals, maar ook vol mos. Vogels horen de winter komen, paddenstoelen vormen een bos. Struiken tussen zomer en winter in, de zon verliest elke dag aan kracht. Is dit het eind of is dit een nieuw begin, de herfst bekent kleur, toont haar pracht. Regendruppels spatten uiteen op het raam, de wind speelt met de pannen op het dak. Hoog aan de hemel zie ik een ster staan, het vuur in de haard stelt me op mijn gemak. Het is iedere keer een eind zonder begin, geeft dat misschien het leven zin
Wanneer je anders kijkt naar de werkelijkheid ontwerp je gebouwen die bijzonder zijn. Het zijn de iconen van Dudok. Ontworpen vanuit de gedachte om de wereld mooier achter te laten. Als je ziet waar anderen kijken, dan wordt niet alleen het oog, maar ook de ziel verlicht. Prints zijn verkrijgbaar in verschillende formaten. Het originele formaat is 70 x 70 cm. Neem voor informatie contact met me op.
Als in Domburg de meeuwen krijsen van plezier en de zon verdwijnt in je glas, dan hoor je in de bubbels van de champagne de vissen lachen.
Waar beeld en geluid in elkaar opgaan en mensen in vervoering brengen, waar jong en oud samenleven in het groen onder een zon die verder reikt dan de Vitus en waar de heide een zee van liefde is die het dorp omringt.
De zon glinstert in straten die grachten heten, hoog in de lucht wekken meeuwen de stad en op de Dam slenteren duiven als toeristen rond. Welkom in Amsterdam.
De Schepper heeft van ons allemaal scheppers gemaakt van ons eigen leven en sommigen van ons hebben daar de kunst van het leven van gemaakt. Galerie Het Noorderlicht Domburg. Homeland 2020