Expositie MH-17

Het is misschien wel het meest bijzondere en dierbare project waar ik de laatste jaren aan gewerkt heb. Het is een serie tekeningen die ik gemaakt heb naar aanleiding van de ramp met de MH-17. De serie is tentoongesteld in het gemeentehuis van Hilversum. Een expositie die zonder de hulp van Jan Rudolph de Lorm – directeur museumzaken Singer Laren– en burgemeester Pieter Broertjes van Hilversum nooit tot stand zou zijn gekomen.

Bijna 300 mensen die sterven omdat iemand een raket afvuurt op een passagiersvliegtuig. Ik voelde de pijn en het verdriet. Iets wat je niet zomaar verwerkt. Dan bedenk ik weer dat ik zelf in 1999 aan de dood ontsnapt ben door niet direct vanuit NY naar Cairo te vliegen, maar eerst een tussenstop via Amsterdam te maken.

Beeldverhaal bestaande uit 12 tekeningen

Om de menselijke tragedie rondom de ramp met de MH-17 te verwerken en mensen troost te bieden en ook hoop, heb ik mijn emoties verwerkt in een beeldverhaal, bestaande uit 12 tekeningen. Een poging om rampen als deze voor altijd te voorkomen.

De grote vraag is alleen of de mensheid wel rampen als deze wil voorkomen. Volgens mij wil de mensheid rampen als deze het liefst zo snel mogelijk vergeten. En dat is een conclusie om verdrietig van te worden. De 12 tekeningen liggen ingelijst in mijn atelier te wachten om ergens in de wereld een plek te krijgen om tentoongesteld te worden. Wat mij betreft is het een plek waar elke dag veel mensen komen. Een opvallende plek zodat ze – wanneer ze de serie zien – zich realiseren hoe kostbaar vrijheid is. En hoe kwetsbaar het leven is. Van jou, van mij, van iedereen. En hoe belangrijk het is om dit soort rampen niet te vergeten, maar om voor eeuwig proberen te voorkomen.