De Straatfabriek

romansl roman straatfabriek timemanagement advandenboom

De meeste mensen weten niet dat ik ook romans schrijf. Een van de romans die ik de afgelopen jaren geschreven heb, heeft als titel de Straatfabriek. Ondanks de tientallen mooie reacties van mensen die dit manuscript gelezen hebben, bleef de Straatfabriek uitgeprint op een plank in de kast liggen van mijn kantoor. Opsturen naar een uitgever wilde ik niet meer. De teleurstelling dat een vooraanstaande uitgeverij eerst ‘ja’ gezegd had en later ‘nee’, had me aan het twijfelen gebracht.

De reden dat ze niet met het verhaal door wilden gaan, was dat ze het niet goed konden plaatsen. Wat was het precies? Waar moest het geplaatst worden in hun portfolio. En zolang die vraag niet beantwoord was, kon het niet uitgegeven worden.

De Straatfabriek is inderdaad voor de meeste mensen niet makkelijk te plaatsen. Voor mensen uit de wereld van marketing en communicatie gelukkig wel. Die mensen weten namelijk dat de werkelijkheid niet bestaat, maar gecreëerd wordt. Dus ook al lijkt het geen waar gebeurd verhaal, het zou wel echt gebeurd kunnen zijn. Daarbij is het ook een boek over timemanagement. De Straatfabriek maakt de lezer op een ontwapende en inspirerende bewust van hoe we met onze tijd omgaan.

Uiteindelijk heb ik de beslissing genomen om een uitgever te zoeken die niet denkt in portfolio’s, maar in verhalen. De Straatfabriek is vanaf nu te bestellen bij elke erkende boekhandel, het ISBN nummer is 978-94-022-4932-3. Het boek is ook te bestellen op boekscout.nl. Hoef je niet te zoeken tussen al die duizenden boeken en dat scheelt weer tijd. Je kunt ook hier een gesigneerd exemplaar bestellen.

Week van de transformatie

Vrijdag 2 november 2018 startte ik met de week van de transformatie. In die week heb ik zeven visuals gemaakt van 8 stukjes papier van een mislukt schilderij dat ik verscheurd heb. Ze lagen jarenlang in mijn ladekast te wachten op een moment om er iets mee te doen. Mijn oorspronkelijke plan was om er een vis van te maken en die op een grijs vel papier te plakken. Maar het is anders gegaan. De vis maakt deel uit van de serie, maar is getransformeerd in een aantal andere visuals die ik van te voren nooit had kunnen bedenken.

schilderij transformatie crealism stukje advandenboom

De acht stukjes die transformeren

De reden dat ik dit wil doen is om te laten zien dat je van elke mislukking een succes kunt maken. En dan is er nog een andere reden om de stukjes papier te laten transformeren. Het is om duidelijk te maken dat creativiteit geen grenzen kent als je erkent dat er geen grenzen zijn. Voor veel mensen is dit moeilijk, omdat ze bang zijn om te falen. Maar iets scheppen heeft niets te maken met falen, maar alles met iets te laten ontstaan uit het niets. Meer werken uit de serie transformatie zijn te zien op instagram ad_vandenboom

Zwitsers

zwitserland,berglandschap,jungen,moderne,kunst,schilderij

Het Zwitserse dorp Jungen in de zomer

Wat we van Zwitsers kunnen leren

De afgelopen twee weken was ik in Zwitserland om te werken en te schilderen. En al na paar dagen weg uit het vertrouwde Nederland valt je iets op. In eerste instantie kun je dit alleen niet zo goed benoemen.

Op een avond zit je in een restaurant en aan de tafel achter je bestellen mensen een fondue Bourguignon. Een klein half uur later, hoor je het gepruttel van olie en weer wat later ruikt het hele restaurant naar vet en vlees. Dit betekent automatisch dat de kleding die je draagt eigenlijk direct de was in kan. En weet je, er is niemand van de gasten die zich eraan stoort. Dat is het moment dat ik mijn gevoel kan verwoorden. Het is één woord, het woord is respect.

Het draait om respect

De volgende ochtend loop ik door het dorp met dit woord in het achterhoofd. Mensen groeten elkaar hier, hondenbezitters gooien de poep van hun trouwe viervoeters in vuilnisbakken en de straten zijn net zo schoon als een woonkamer die net gestofzuigd is. Zwitsers hebben respect voor elkaar en respect voor de openbare ruimte.

Later die week voetbalt Zwitserland tegen België en wat opvalt is niet zozeer het spel van de Rode Duivels, maar het commentaar. De Zwitserse reporter is enthousiast over de wedstrijd en hij kan net zo lyrisch zijn over de doelpunten van Romelu Lukaku, als over de tegengoal van Mario Gavranovic. Dat is niet alleen mooi om naar te kijken, maar ook prachtig om naar te luisteren.

Deze wedstrijd zorgt ervoor dat ik ook ga kijken naar Nederland tegen Duitsland. En ik heb meteen al spijt als ik de fluitconcerten hoor als het Duitse volkslied wordt gespeeld. Respectloos, dat is het woord wat bij Nederland hoort.

Respectloos hoe onze premier met zijn volk omgaat, respectloos hoe er over Twan Huys geschreven wordt, respectloos hoe we in het verkeer met elkaar omgaan en respectloos naar andersdenkenden.

Volgens mij kunnen we van Zwitsers leren dat je elkaar de ruimte moet geven om te zijn wie je wilt zijn. Maar ook, dat er grenzen zitten aan hoever je kunt gaan.