klassiekers Archieven

Tag Archief van: klassiekers

buiten de lijntjes kleuren

02/12/2024/in Blog

We zien schilderijen van Ad van den Boom boven klassieke auto's hangen, zoals Jaguar E-types, Mercedessen en Porsches.

Buiten de lijntjes kleuren

De komende tijd zijn mijn schilderijen te zien bij de Cool Classic Club in Naarden. Wat deze club zo bijzonder maakt? Het is een plek voor mensen die houden van de mooie dingen in het leven. Dingen die met passie en zorg zijn gemaakt en daarmee tijdloos.

Het is een ontmoetingsplek, een ideale plek waar je kunt werken of heerlijk kunt vergaderen.

Maar wat deze plek echt uniek maakt, is dat je hier de mooiste klassiekers kunt bewonderen en kopen. Bijvoorbeeld een groene Mercedes die ooit van Freddy Heineken is geweest, een Ferrari 308 GTS waar Magnum altijd in sprong of een Chevrolet Roadster Gilmore Special die meegedaan heeft aan de Indy 500. Houd je meer van klassiek en statig dan staan er meerdere uitvoeringen van Rolls Royce op je te wachten. Ga je voor avontuur, dan kun je kiezen uit terreinauto’s van diverse merken.

Als je als kind van mooie auto’s gedroomd hebt, dan is dit misschien wel de mooiste plek om wakker te worden.

De Cool Classic Club is ook een galerie. Een prachtige plek voor mijn schilderijen en tekeningen. Het is een mooie combinatie van iconische klassiekers (denk aan de Jaguar E-type) en mijn kleurrijke schilderijen en tekeningen uit de serie Bomen en hun verhalen.

Robbert Buijs verlegt de grenzen binnen automotive. Hij kleurt buiten de lijntjes. En dat is voor mij misschien wel de belangrijkste reden om hier te exposeren. 14 december van 10.00 tot 17.00 uur is er een meet & greet. Kom je niet voor mijn schilderijen, kom dan voor de klassiekers van Robbert.

creatief in de reclame

09/12/2022/in Blog

We zien de drie vrienden van Amstel Bier in een kroeg. Dit zijn de vrienden uit de eerste campagne voor Amstel Als creatief in de reclame heb ik altijd geprobeerd om bijzondere dingen te bedenken. Bij voorkeur campagnes die op de een of andere manier altijd onderscheidend waren. De meest bekende en bekroonde campagne die ik bedacht heb, zijn denk ik wel de televisiecommercials met de drie vrienden van Amstel. Een campagne, die bekroond werd door de ADCN (Art Directors Club Nederland), Effie Awards Nederland, Stichting Adverteerders Nederland en bijvoorbeeld de Y&R global award en de Gouden Loekie. Natuurlijk heb ik niet alle commercials bedacht, er zijn meerdere creatieve teams met de drie vrienden aan de slag gegaan. De drie vrienden waren een groot succes en dat begint met een sterk idee.

Maatschappelijk betrokken
Minstens zo bekend en zeker zo effectief, maar minder bekroond, is de communicatie rondom IceSave waar ik creatief verantwoordelijk voor was.Ook de campagne die ik mocht maken voor Start uitzendbureau laat zien op wat voor manier ik reclame wilde maken. Maatschappelijk betrokken, hoewel er in die tijd weinig adverteerders zo in het leven stonden. Wat de campagne extra uniek maakte, was dat we Stephan Hawking voor de campagne mochten gebruiken. Hij verleende belangeloos zijn medewerking.

Chill Out in de Bijenkorf

Minder bekend en zeker minder bekroond is de campagne voor de Chill Out afdelingen binnen de Bijenkorf. Als ik er nu op terugkijk waren de uitingen hun tijd ver vooruit en ze zouden vandaag de dag actueler zijn dan ooit daarvoor. Maar soms was het niet voldoende om een onderscheidende reclamecampagne te ontwikkelen, dan was er iets anders nodig. En dan heb ik het over het ontwikkelen van een nieuw merk.

Nieuwe merken bedenken

Zo heb ik samen met Harry Puts bij Cato Johnson en PMSvW/Y&R twee mooie merken bedacht. Yppy een modieuze walkman van Sony en het merk Hi van KPN telecom. We bedachten de naam en het beeldmerk, de verpakkingen en bovendien alle communicatie erom heen. Een merk dat binnen tien dagen een naamsbekendheid genoot van bijna 100 procent. Twee voorbeelden van bekend en effectief.En dan heb je bijvoorbeeld nog Mappa Mondo.

Een nieuw merk wat ik bedacht heb voor Het Nederlandse Rode Kruis.
Niet alleen de naam, maar ook het beeldmerk. Mappa Mondo was de naam van drie huizen voor zieke kinderen met een korte levensverwachting en vaak zonder ouders. Daarom zit in de merknaam Mappa (waar mamma en pappa in zit) en Mondo (wat wereld betekent). Deze twee woorden vormen samen een complete wereld voor deze kinderen. Mappa Mondo was effectief als manier om fondsen te werven, maar het belangrijste was natuurlijk… dat zieke kinderen langer leefden omdat ze een fijn leven hadden. Erkenning van vakgenoten heb ik er nooit voor gekregen. In plaats daarvan veel waardering van de jonge bewoners, de medewerkers en de mensen van Het Nederlandse Rode Kruis.

Waarom deel ik dit met je?
Mensen willen vaak weten wat ik allemaal gedaan heb in mijn werkende leven. Over jezelf praten, vind ik persoonlijk niet zo prettig. Het komt volgens mij snel over als ‘van kijk mij eens creatief zijn of zelfs geweldig’en daar heb ik een hekel aan. Dat geldt voor mezelf en voor mensen die dit wel doen. Dat is de belangrijkste reden om het hier op mijn site te zetten. En door het op zo’n manier te delen, kunnen mensen het op hun gemak lezen.

Er is natuurlijk nog veel meer te vertellen
We zien een oranje wand met daarop een aantal schilderijen die een narative van een IT bedrijf omlijsten Een poëziebundel voor Range Rover, een werkboek met de meerwaarde strategie voor ABN AMRO, een retailcampagne voor KLM en 20 schilderijen die de narratieve van Schuberg Philis omlijsten. Hier vind je een lijst met klanten waar ik voor werk of gewerkt heb. Wil je meer weten, bel of mail me gerust.

Creatieve reis
Als creatief pur sang verleg ik de grenzen van het reclamevak. Ik stond aan het begin van een aantal nieuwe merken, waarvoor ik zowel de naam, het beeldmerk en zelfs producten bedacht heb. Met mijn werk ben ik met nationale en internationale prijzen onderscheiden. Maar roem en succes is niet wat mij drijft. Ik zet me in om de wereld te verbeteren. Ook heb ik een aantal jaren lesgegeven aan de Hogeschool der Kunsten in Utrecht. De laatste jaren ben ik me gaan toeleggen op interne communicatie en leiderschapsontwikkeling. In die hoedanigheid heb ik organisaties laten ervaren wat creativiteit kan betekenen om organisaties emotioneel en commercieel te laten groeien. Vandaag de dag doe ik dit nog steeds met veel plezier en toewijding. Deze werkzaamheden combineer ik met mijn kunstenaarschap.

Oud is gewoon beter

15/08/2017/in advandenboom, Geen onderdeel van een categorie

Saab 900 op de Simplonpas

Mijn Saab 900 heeft de 37 graden Celsius in Italië probleemloos doorstaan. Ook heen en weer over de Simplonpas, een echte aanrader voor autoliefhebbers overigens, vormde geen enkel probleem. Eenmaal terug in het Zwitserse Grächen voor de zekerheid olie en koelvloeistof gecontroleerd. Het oliepeil is perfect, maar het peil van de koelstof is te laag. Gelukkig heb ik altijd een fles vloeistof in de kofferbak liggen, dus even bijvullen en dan kunnen we weer op pad.

Geluk en pech

Samen met mijn vrouw ga ik naar Zermatt, het dorp iets verderop en dat aan de voet van de Matterhorn ligt. Hier heb ik een afspraak met de directeur van het mooiste hotel van deze wintersportplaats. De aanleiding voor de afspraak is om te kijken of ik tijdens het wintersportseizoen in het hotel kan exposeren met mijn Zwitserse landschappen. Een uur later blijkt dit het geval te zijn en dat betekent dat de landschappen vanaf 15 december voor iedereen in Mont Cervin Palace te zien zijn.
De dag kan niet meer stuk natuurlijk, de Saab daarentegen wel. Dat ontdek ik tenminste als terugkom in de parkeergarage en een grote plas koelvloeistof onder de auto zie liggen. Een moment ben ik teleurgesteld, de garage had toch alles gecontroleerd! Maar dan besef ik dat ook dit bij het ultieme autorijden hoort. Soms loopt het anders dan je denkt of hoopt. Snel vul ik nog wat vloeistof bij en dan op zoek naar een garage. Mijn vrouw kijkt me bedenkelijk aan. Ik weet wat ze denkt: ‘Het is altijd iets met een oude Saab. In Italië was het leuk, maar ik zit hier niet op te wachten.’

Het lek bij de Saab 900 is nog niet boven

Binnen twee minuten rijden, hebben we een garage gevonden die aangesloten is bij de Zwitserse ANWB en met mijn Internationale Reis- en Kredietbrief is dit precies de plaats waar we moeten zijn. Het is kwart over twaalf en de monteur zegt dat hij pas vanaf half twee iets kan doen. Hij geeft ons het advies om naar een restaurant te gaan net om de hoek. Een wereldtent volgens hem. Restaurant Die Walliserkanne is een stukje Portugal op 2500 meter hoogte. Wat een saai tochtje leek, wordt een heerlijke lunch. Sappige biefstukken, Portugese salade, knapperige friet en een glaasje heerlijke wijn.

Twee uur later blijkt dat de monteur ons niet kan helpen. De monteur heeft niet het juiste gereedschap om het koelsysteem van de Saab te testen. Hij adviseert ons om naar garage Touring in Sankt Niklaus te gaan. En daar gebeurt iets moois. De jonge jongens die in de garage werken komen spontaan naar buiten om naar de oude auto te kijken. “Ist das een Saab 900, wirklich?” vraagt de oudste van hen. Een jongen van een jaar of twintig. Ik antwoord dat het een Saab 900 turbo is. En dat turbo klinkt blijkbaar magisch, ze duiken met zijn allen in het motorcompartiment om al het schoons te bekijken. Ik kijk naar mijn vrouw, ze kijkt even trots als ik.

Champagne en koelvloeistof

saab-900-blog-oud-is-gewoon-beter-ad-van-den-boom

Factuur van de reparatie van koelsysteem

Het contrast is enorm. In de ochtend zijn we in de wereld van ongekende luxe en een paar uur later zitten we in een garage met mannen met blauwe overalls vol met olie en smeer. En het is allebei even waardevol om mee te maken. De Saab kan die middag niet meer gemaakt worden. Een nieuwe slang kan pas over een week of in Sankt Niklaus afgeleverd worden.
Ik wil de ANWB gaan bellen.
“Kein Problem,” zegt de eigenaar dan. Een oudere man, die twee topjes van zijn vinger aan zijn rechterhand mist, misschien omdat hij ooit draaiende delen heeft geraakt.
“Ich bedenke schon etwas”.
De volgende ochtend staat de Saab op de afgesproken tijd klaar en moeten we afrekenen. Zwitserland is een duur land en ik reken op een paar honderd Franken, maar dat is niet het geval. Ik moet 80 franken betalen.
We moeten wel beloven dat we hem laten weten of we goed zijn aangekomen en dat hebben we ook gedaan.

Saai of spannend?

In onze computers op wielen razen we planmatig van ons huis naar de bestemming en wij zijn pas echt blij als het saai is. Terwijl je toch op vakantie gaat voor avontuur, het onverwachtste, die ervaring die je voor eeuwig bijblijft. In mijn geval niet alleen mijn komende expositie in Zermatt, maar ook de vriendelijke en vindingrijke garagerist die mijn Saab repareerde zodat ik op eigen kracht terug naar Nederland kon. Dat avontuur van het autorijden gun ik iedereen. En daarom denk ik nu; oud is gewoon beter.

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewaren

Soms is oud gewoon beter

26/07/2017/in advandenboom

Een autovakantie met een 25 jaar oude Saab 900. Een zwarte cabrio die, zeker voor die tijd, uitgerust is met alle denkbare luxe. Wissers op de koplampen, elektrisch verstelbare buitenspiegels en ramen. Verder stoelverwarming, lederen bekleding, ABS en natuurlijk een turbo.

De reis gaat via Duitsland, de Zwitserse Alpen naar Italië. Ik geniet van het rijden zonder dak, wat nog eens versterkt wordt door het unieke geronk van de motor

De 200 pk van een 900 turbo dwingen je niet tot racen, ze dwingen je om over autorijden na te denken. Of beter gezegd om even stil te staan bij de vrijheid die autorijden met zich meebrengt. Dit gebeurt bijna automatisch als ik in Duitsland met hoge snelheid wordt ingehaald door moderne auto’s. Auto’s met luchtvering, een 8-traps automaat, speed limit info en allerlei connectivity- en navigatiesystemen. Over vijf jaar, als mijn Saab 30 jaar oud is, worden we niet meer ingehaald door mensen die rijden, maar door computers.

saab900-ad-van-den-boom-blog-advandenboom.com-soms-is-oud-beter-somsisoudbeter

Saab 900 bij Antico Borgo Di Tabiano Castello (It)

Het is het verschil tussen techniek en romantiek

Ik ruik het oude leer, de druppel olie die verbrandt op de uitlaat en de zware lucht van benzine. En dan realiseer ik me nog iets. Mijn Saab is bedacht en gebouwd door mensen. Een auto die ontstaan is in een tijd dat internet niet bestond. Er is geen onderdeel in deze auto dat in verbinding staat met een satelliet die precies weet waar ik ben, hoe hard ik rijd of hoeveel brandstof ik in mijn tank heb.

Mijn Saab gaat over vrijheid, over gaan en staan waar je wilt zonder dat iemand meekijkt. Mijn Saab gaat over zelfbeschikking; pomp ik wel of niet mijn banden op, zet ik wel of niet het licht aan in een tunnel, tank ik pas als het lampje brandt of juist niet.

Zonder dat we het ons realiseren wisselen we deze vrijheid in voor technische innovaties die ervoor zorgen dat autorijden niets avontuurlijks meer heeft. Het wordt met de dag meer vervoer van A naar B. Elektrisch en zelfrijdend dat heeft de toekomst. Meer techniek betekent automatisch minder romantiek. En dan komt er een dag dat iedere man zich realiseert dat autorijden vroeger beter was. Ga dus, nu het nog kan, ook op zoek naar een goede klassieker. Een auto met een echte motor, die kraakt als je door de bochten gaat en die elke meter laat voelen dat jij de bestuurder bent. Soms is oud gewoon beter.