Tag Archief van: change the world

Expositie MH-17 in Hilversum

Expositie MH-17 in Hilversum waar onder andere dit geschilderde hart te zien.De expositie naar aanleiding van de ramp met de MH-17 is, tien jaar na dato, weer te zien in het raadhuis van Hilversum. Deze tragische gebeurtenis was voor mij aanleiding om een serie schilderijen te maken. Volgende week woensdag (17 juli) precies tien jaar geleden. Daarbij kwamen alle 298 inzittenden, waaronder 15 Hilversummers, om het leven.

Elk schilderij is een combinatie van beeld en tekst. Samen belichten ze een breed scala aan thema’s zoals leven en dood, vrede en geweld, vrijheid en onderdrukking, maar ook hoop en troost.

De serie is vanaf dinsdag 16 juli tot en met 18 juli te zien in het Raadhuis van Hilversum. Daarna zijn de werken te vinden in de nieuwe galerie van ART Hilversum aan de ’s-Gravelandseweg 55A in Hilversum.

De serie heeft de afgelopen jaren altijd in een hoekje in mijn atelier gestaan. En steeds weer als ik de werken zie, dan denk ik… Tien jaar geleden ging het al niet goed met onze wereld en sinds die tijd is het alleen maar erger geworden.

De mensheid leert helaas niets van haar fouten. We blijven doorgaan op de weg van verdeeldheid en angst die aangewakkerd wordt door leiders die niet op zoek zijn naar verbinding en begrip.

Er zijn van die dagen dat ik denk, laat ik maar stoppen met het maken van schilderijen en verhalen. De wereld zit niet te wachten op nieuwe inzichten en verhalen over hoop en liefde.

En dan komt er tijdens een open dag in mijn atelier een vrouw binnen. Ze kijkt rustig rond, pakt het boekje van MH-17 beet en begint het te lezen. Terwijl zij aan het lezen is, vertel ik dat de wereld niet zit te wachten op idealisten.  Dat ik wil stoppen waar ik mee  bezig ben. Dan zegt ze met een diepe zucht: ‘Dat moet je zeker niet doen. De wereld kan niet zonder idealisten.’

Lees hier het artikel in de Gooi- en Eemlander

 

Boek

Boek met als titel Bomen en hun verhalen. We zien de cover en een binnenpaginaDe eerste uitgave van mijn boek ‘Bomen en hun verhalen‘ was een groot succes. Reden om een tweede nieuwe uitgebreidere versie uit te brengen met daarin de meest recente werken. Naast een aantal nieuwe schilderijen ook weer een aantal tekeningen opgenomen, zowel in kleur als zwart wit. Uiteraard hebben alle bomen in het boek weer hun eigen verhalen. Verhalen van hoe zij naar ons mensen kijken of naar de natuur om hen heen.

Een must have voor iedereen van die van bomen houdt. En houd je niet van bomen – iets wat ik me nauwelijks kan voorstellen – koop dit boekwerk dan vanwege de verhalen.

De nieuwe uitgave is vanaf 1 juli aanstaande verkrijgbaar bij de Galerie van Art Hilversum – ’s Gravelandseweg 55A en via mijn site te bestellen. De oplage van het boek is 200 exemplaren en heeft 56 pagina’s.

De verkoopprijs van het boek is € 12,50 exclusief verzendkosten. Meer weten of bestellen? Stuur dan een mail

Rondom het boek heb ik ook een workshop ontwikkeld. Het doel van de workshop is dat de deelnemers elkaar beter en op een andere manier leren kennen (de mens achter de professional). Dit zorgt ervoor dat ze vaak anders tegen hun samenwerking of hun gezamenlijke uitdagingen aan kijken. De workshop is geschikt voor groepen van 8 tot maximaal 25 personen. Interesse? Stuur mij dan een mail voor meer informatie.

Menselijk of onmenselijk

Foto van mijn moeder en mij als indiaan verkleed. Het pak heeft mijn moeder zelf gemaakt en het was een verjaardagscadeau. Het is een zwart/wit foto uit de jaren zestig, genomen op 1 oktober in onze achtertuin.

Menselijk of onmenselijk dat is de vraag. Ik was negen jaar oud toen mijn moeder na een lang ziekbed overleed. Vier jaar kanker. Als kind heb ik regelmatig aan God gevraagd om haar uit haar lijden te verlossen. Dat heeft hij ook gedaan, op een mooie zomerse dag in augustus met een strakblauwe lucht.
‘Ze kan zo recht naar de hemel,’ zei ik tegen een vriendje dat aan mij vroeg hoe het met mijn moeder ging.

Dezelfde dag nog, werd mijn smeekbede verhoord. Ik werd naar binnen geroepen om te komen eten. Goed en wel zaten we aan tafel of mijn vader werd aan de telefoon geroepen. Aan de telefoon hoorde mijn vader dat zijn vrouw en onze moeder was overleden.
Mijn familie zat vol tranen aan tafel, maar ik was zielsgelukkig met haar dood. Eindelijk verlost uit haar lijden.

Waarom schrijf ik dit?

Ik schrijf dit om erachter te komen hoe jij kijkt tegen het volgende.
Mijn schoonmoeder is negentig jaar oud tot een maand of acht geleden kon ze alles nog. Met haar Mercedes cruisen door Nederland, boodschappen doen, een ommetje maken met iemand uit de straat.
Dat gaat niet meer.
Ze is aan het dementeren geslagen en wel in een hoog tempo. Die snelheid past wel bij haar. Al die andere dingen niet.

Mensen zien die er niet zijn, naar huis willen terwijl je altijd thuis bent en niet meer weten of het acht uur in de morgen of in de avond is. Ook niet meer weten hoe je computer werkt en zelfs het zetten van een handtekening geeft problemen.

De volgende stap is naar een verzorgingshuis en daarmee gaat definitief al haar zelfstandigheid verloren. En dan begint het grote wachten totdat God haar roept om te komen. Maar mijn schoonmoeder is niet gelovig en zal dus niet horen als zij geroepen wordt. Dus ze zal moeten wachten tot haar lichaam het begeeft. Wie ze is en was zal nog verder verdwijnen en wij mogen toekijken hoe dat allemaal gaat. Menselijk of onmenselijk? Wat vind jij?
.
Over de foto: mijn moeder en ik op mijn vierde verjaardag. Als cadeau kreeg ik een door haar gemaakte indianenpak.

Verwoorden en verbeelden

Twee bomen met duizenden stippen in een fantasie landschap met veel kleuren. Een schilderij dat gemaakt is met acrylverf op doek van linnen

Verwoorden en verbeelden. Een zin die eigenlijk goed omschrijft wat ik doe. Misschien klinkt het een beetje vaag, maar als ik het uitleg wordt het waarschijnlijk vanzelf duidelijk. Dus lees even met me mee. Met verwoorden bedoel ik dat ik woorden zoek die passen bij een schilderij of tekening die ik maak of gemaakt heb. Je kunt het zien als het verhaal achter de creatie.
Alles wat ik schilder, teken of beeldhouw heeft dus een verhaal. Verhalen heb je nodig om ervoor te zorgen dat mensen de boodschap door kunnen vertellen en met alleen beelden is dat een stuk moeilijker. Verhalen krijgen een plek in de hoofden van mensen. Dat vind ik ook belangrijk, want mijn verhalen gaan altijd over hoop en troost.

De perfecte wereld bestaat

Ergens diep in mezelf weet ik dat de perfecte wereld bestaat. En eigenlijk weten we dat allemaal. We handelen er niet naar, omdat we bang zijn om in liefde te leven. Verbeelden begint vaak met een beeld in mijn hoofd dat ik wil maken. Het visualiseert een gevoel wat ik op dat moment niet kan benoemen, maar door dat beeld te creëren kan ik het daarna wel verwoorden.
Beelden laten altijd iets aan de verbeelding over en dat is ook de kracht ervan. Beelden kunnen ervoor zorgen dat de kijker nieuwsgierig wordt naar het verhaal erachter.

Een deel van de schilderijen uit de serie Bomen en hun verhalen is trouwens te zijn bij een nieuwe galerie in Hilversum.

Wegens succes verlengd

‘Wegens succes verlengd’, is typisch zo’n heading waar ik persoonlijk moeite mee heb. Dat ‘wegens succes’ wordt namelijk vaak gebruikt om consumenten het idee te geven dat ze iets gemist hebben en dat je alsnog een kans krijgt om van het aanbod gebruik te maken. Vaak is dit natuurlijk helemaal niet waar, is het gewoon een trucje om mensen weer in beweging te krijgen. Dat ik de heading dan toch gebruik, heeft alles te maken dat de tentoonstelling Bomen en hun Verhalen zo succesvol is verlopen. En dat is natuurlijk goed nieuws voor mij, maar ook voor de galerie. Mijn Galerie is een supergave plek om je werk te delen met anderen. Vanaf 1 november is dus een deel van mijn bomen doorlopend te zien in de nieuwe galerie in Hilversum.

Nieuwe tentoonstelling vanaf 28 oktober

De nieuwe tentoonstelling van Dienie Brouwer start met een feestelijke opening op zaterdag 28 oktober om 14.00 uur. Het werk van Dienie is  bijzonder aansprekend. Prachtige fotografie die tot de verbeelding spreekt, die je aan het denken zet. Rode draad in haar projecten is de angst voor vergankelijkheid en daarmee de angst om toeschouwer van het leven te worden in plaats van deelnemer eraan. Haar foto’s zijn tot en met 6 januari 2024 in de galerie te zien.  

 

Vernieuwing betekent risico’s nemen

Schilderij van een boom uit de serie bomen en hun verhalen. Olie op canvas

De uitvinders van de typemachine waren niet de uitvinders van de computer. De uitvinders van de auto waren ook niet de uitvinders van het vliegtuig. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat vernieuwing vaak komt uit onverwachte hoek. Uit de hoofden en handen van mensen die vonden dat het anders moest of omdat ze anders keken naar hetzelfde.

Alexander de Grote, Leonardo Da Vinci, de gebroeders Wright om maar wat voorbeelden te noemen. Maar lang niet al die mensen werden in hun tijd gezien als de grote vernieuwers. Nikola Tesla is daar een voorbeeld van. En een iets minder bekende en verder terug in de tijd Charles Babage, de uitvinder van de verschilmachine, de eerste computer.

Het zijn mensen die geen voorbeeld hadden, maar voor zichzelf een voorbeeld moesten zijn. Deze mensen heb je in alle tijden. Francis Ford Coppola zei eens: ‘Risico is het bepalende element van kunst. Als je geen risico neemt, hoe kan je dan iets moois maken wat nog nooit eerder is vertoond?’

Tijdens mijn laatste expositie raakte ik in gesprek met een kunsttaxateur. Hij vertelde dat hij in de veertig jaar dat hij taxateur is nog nooit een werk in zijn handen heeft gehad wat lijkt op het werk dat ik maak.
Ik vroeg of hij dit positief of negatief bedoelde.
Het was positief bedoeld.

Hij was zelfs vol lof en ik kreeg complimenten voor de vernieuwing, de kwaliteit, de compositie, de techniek en originaliteit.
Wat de taxateur in mijn werk zag, wordt ook gezien door mensen die mijn “bomen” gekocht hebben. De eerste tekeningen, prints en originelen zijn inmiddels verkocht.

Met Bomen en hun verhalen wil ik mensen inspireren om met andere ogen te kijken naar de natuur. En vanuit dat perspectief verhalen te vertellen die mensen creatief naar hun eigen realiteit te laten kijken.
Verhalen van bomen die gaan over vernieuwing en dat je nooit bang moet zijn om risico te nemen.

Studie olie op linnen – 50 x 50 cm – 2023 – Ad van den Boom

 

 

Mijn Galerie

Mijn Galerie is een nieuwe galerie in Hilversum de openingsexpositie werd verzorgd door Ad van den Boom met zijn Bomen en hun Verhalen. Dit is een van de geschilderde bomen uit de serie.

Mijn Galerie in Hilversum gaat zaterdag 13 mei open. Ik ben gevraagd om de openingsexpositie te verzorgen. De titel van mijn expositie is Bomen en hun verhalen. Op deze pagina kun je een aantal schilderijen en tekeningen zien. Hier vind je ook de bijbehorende verhalen. De opening van de expositie wordt verzorgd door Jan Rudolph de Lorm, museumdirecteur Singer Laren. Na het officiële gedeelte is er een borrel met hapjes en muziek.

De nieuwe galerie is een initiatief van Ernst Wallenburg en Bianca van Meerten van Mijn Lijstenmakerij. Het bijzondere van het initiatief is dat kunstenaars hier vier maanden lang kunnen exposeren zonder dat er kosten aan verbonden zijn.

Bianca van Meerten: ‘We willen kunstenaars een platform geven om hun werk te tonen. Dat kunnen kunstenaars zijn uit heel Nederland. En als mediastad kan creativiteit nooit genoeg ruimte en aandacht krijgen. En aangezien we hier op een zichtlocatie zitten en toch al huur betalen, dachten we waarom zouden we niet een galerie beginnen.’

De nieuwe galerie is vooralsnog op hetzelfde adres te vinden als Mijn Lijstenmakerij, dus op de ‘s-Gravelandseweg 27B in Hilversum. De galerie is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 09.30 tot 17.00 uur en op afspraak.

 

Save yourself. Save the planet.

We zien vier natuurfoto's van een roos, een boom, een vis en een bos. Het zijn realistische foto's. In de foto's zien we de namen staan van mensen, bijvoorbeeld Daniel Fisch bij de vis of Ad van den Boom bij de boom. In de foto staat verder de tekst red jezelf, red de wereld.Save yourself. Save the planet. Het thema van mijn campagne om de aarde te redden. Dat zou de prioriteit van de mensheid moeten zijn. De realiteit is helaas anders. In Nederland zijn we op veel gebieden al actief bezig om de planeet te redden. Een paar duizend kilometer verderop is een land echter bezig om de wereld van miljoenen mensen te vernietigen. Als je naar het nieuws kijkt en alle ellende ziet, dan vraag je je wel eens af of je nog wel in deze krankzinnige wereld wilt leven. Maar zo moet je niet denken. Niet vandaag en ook niet morgen.

Save yourself. Save the planet.

Ook ik zal alles moeten doen wat in mijn macht ligt om de aarde en de mensheid te redden. Hoe klein die bijdrage ook is. De planeet redden is een grote opdracht. Het is zo groot en abstract dat het je persoonlijk bijna niet meer raakt. Gewoon, omdat je je er niets bij voor kunt stellen. Met deze, door mij ontwikkelde, campagne wilde ik duidelijk maken dat jij zelf de planeet bent. Hoe kon ik dat met zo min mogelijk woorden duidelijk maken? Hoe kon ik mensen inspireren dat zij zelf de natuur moeten redden? Een boodschap die meteen tussen de ogen is. Maar wel op een positieve en onverwachtse manier. Dat was mijn uitdaging. Zo ontstond het idee om de achternamen van mensen te koppelen aan de natuur. Hoe dat zou kunnen werken kun je hierboven zien. Gezien de eenvoud van de campagne kunnen mensen makkelijk hun eigen uiting maken en op die manier zou het mogelijk moeten zijn om via social media bereik op te bouwen. Dit alles zou meer bewustzijn moeten creëren over het leven op aarde.

Het moet anders, het moet beter.

Een aantal keren heb ik geprobeerd om de campagne van de grond te krijgen, maar op de een of andere manier lukt het niet. Het moest dus anders. Het moest dus beter. Dat is ook de reden dat ik de oplossing dichter bij mezelf ben gaan zoeken.  Dat bracht me bij het verhaal van de jongen en de boom. Een waar gebeurd verhaal waar niemand omheen kan.

Perceptie management uit onverwachte hoek

petrus percepetie management ad van den boom

 

Perceptie management en creativiteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een voorbeeld van wat ik dan bedoel, komt uit een onverwachte hoek.  Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn broer Jan een beeld van een heilige die een grote sleutel vasthoudt. De man met baard kijk je streng aan. Nu heb ik een katholieke achtergrond, maar helaas is mijn kennis niet actueel. Via google kom ik erachter dat het vermoedelijk Petrus is.

Het is een leuk houten beeld, grof gesneden. Als ik het zou voorleggen aan de experts van Kunst en Kitsch, dan zouden ze waarschijnlijk vragen of ik een open haard heb of dat zij het beeld zelf moeten verbranden.

Geschenk uit de hemel

Ik ben het met ze eens; het beeld heeft geen artistieke waarde voor de kunstverzamelaar.  Maar voor iemand die zo ongeveer zijn hele leven bezig is geweest om mensen anders naar hetzelfde te laten kijken, is het een geschenk uit de hemel. Dit beeld gaat namelijk over perceptie management.

Het staat ergens in een nisje van een kapel of kerk en de gelovigen denken, wat een nietszeggend en somber houten beeld. De heilige Petrus zou zich omdraaien in zijn graf als hij het zag. Geen enkele kerkganger wordt dus in de verleiding gebracht om het beeld goed te bekijken, laat staan mee te nemen. Dat moet ook de bedoeling zijn geweest. Daar is vast en zeker goed over nagedacht.

Wat dit beeld zo bijzonder maakt is dat het open kan. En als je het opent, dan zie je dat het plaats biedt aan een fles drank. Petrus blijkt niet alleen een heilige te zijn, maar is ook de drinkenbroeder van de koster, de kapelaan of de pastoor. Een mooi voorbeeld van religieus perceptie management uit het verre verleden en laat je niet wijsmaken dat ze het trucje in het Vaticaan niet meer kennen.