Tag Archief van: geluk

Rijkdom

Homeland fantasie landschap zwart wit bomen

RIJKDOM. Toen er nog geen mensen waren en alleen bomen met elkaar spraken over de mooie dingen in het leven. En zij op die manier een vruchtbare bodem schiepen waarop de mensheid kon gaan bouwen aan opkomst en ondergang, ontstond op een dag het verhaal van een kind dat opstond en de wereld een nieuw inzicht gaf.

Het kind was een kind van de aarde, niet anders dan jij en ik. Geboren uit een vader en moeder van vlees en bloed met een hartje dat klopte. Met liefde werd het ontvangen, niet alleen door de ouders en de familie maar door alle mensen in de wereld. Was het dan een bijzonder mens? Zeker, in alle opzichten anders dan alle andere mensen. Dat maakt hem net zo uniek als jij en ik. Net zo bijzonder als alle bomen die hem ooit het leven schonken. Het begin van een oneindig verhaal over leven en dood. Een verhaal over liefde en verdriet en over doorgaan waar anderen stoppen. Een gevecht tegen jezelf oneindig diep, diep, diep.

Nog dieper ligt de essentie van alles wat we zien, voelen en ervaren. Het antwoord op de vraag waarom we hier op aarde zijn. Voor de meeste mensen een vraag die hen in verwarring brengt omdat ze te ver af zijn komen te staan van hun essentie. Ze zijn niet meer in hun bestemming. Van bomen kunnen we leren dat wanneer je een eik bent, je eikels voortbrengt en geen appels die voorbestemd zijn voor de appelboom. We leven om erachter te komen wie we werkelijk zijn. Van daaruit grootste dingen te doen, ook al zijn die oneindig klein.

Maar in een wereld waarin het gaat om uiterlijke schijn en waarachtigheid naar elders is verbannen, gaan de mooiste gedachten van mensen dood. Arm ben je omdat je niets hebt.  En rijk omdat je iets bezit en dat laatste is miljoen keer interessanter om naar te kijken. Het is de grootste dwaling sinds de uitvinding van het geld. Als mensheid zijn niet verder dan duizenden jaren geleden, we zijn niet gegroeid als mensheid. We staan stil in onze eigen grond, ons eigen onvermogen om los te laten en opnieuw te beginnen. We moeten accepteren dat er geen mislukkingen zijn. Voor de bomen in het bos is elke boom even mooi, even waardevol. Het is geen kwestie van overleven of overheersen, het is een kwestie van delen. Rijkdom is wat je kunt missen.

Grote veranderingen beginnen vaak klein

Sculpturen Compleet beeld in brons Ad van den Boom

Grote veranderingen beginnen vaak klein

Veel mensen vragen zich af hoe ze veranderingen in hun leven kunnen aanbrengen. Kan ik mijn werk leuker maken?  Hoe vind ik de balans tussen werk en privé? Hoe ga ik om met de verwachtingen van andere mensen waaraan ik moet voldoen? Vragen die ervoor zorgen dat de energie uit je lichaam stroomt als je voor jezelf niet met oplossingen komt. Ik ben gestopt om mezelf deze vragen te stellen. Niet uit luiheid of gemakzucht, maar omdat het geen vragen zijn die een bijdrage leveren aan mijn geluk of aan het geluk van anderen. In plaats daarvan probeer ik iedere dag kleine veranderingen in mijn leven door te voeren.

Zorg voor afwisseling

Ik zal een voorbeeld geven van wat ik bedoel. Ik maak mijn werk leuker door dingen op andere momenten te doen of op andere plekken of in een andere volgorde. Dat maakt mijn werk afwisselend. Ik zorg er ook altijd voor dat ik eerst de makkelijke dingen doe, omdat die mij snel het gevoel geven dat ik veel gedaan heb. De moeilijke dingen pak ik pas later op, maar daar heb ik dan ook de tijd voor. Nu we het over tijd hebben. Door mijn werk anders in te delen, ontstaat er een andere agenda. Ik ga bijvoorbeeld met mijn vrouw aan het eind van de dag naar de bioscoop. Dat kan ook, omdat ik de volgende ochtend om zes uur opsta om mijn werk te doen. En als ik vroeg opsta heb ik ook de tijd om bijvoorbeeld de keuken op te ruimen of een mail te sturen naar mijn broer die in Qatar woont.

Betekenisvolle momenten

Dat brengt mij bij het voldoen aan verwachtingen van anderen. Ik wil er niet iedere dag voor iedereen zijn, ik wil er alleen zijn als mensen mij nodig hebben en dat zijn vaak belangrijke momenten. Door er op die momenten te zijn kan ik betekenisvol zijn voor de ander en voor mezelf. Door zo te leven voel ik me gelukkig. En misschien kun jij door kleine veranderingen in je leven aan te brengen ook gelukkiger worden. Grote veranderingen beginnen vaak klein.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Oud is gewoon beter

simplonpas-saab900-saab-zermatt-oud-is-gewoon-beter-ad-van-den-boom-valais-wallis-autoplezier

Saab 900 op de Simplonpas

Mijn Saab 900 heeft de 37 graden Celsius in Italië probleemloos doorstaan. Ook heen en weer over de Simplonpas, een echte aanrader voor autoliefhebbers overigens, vormde geen enkel probleem. Eenmaal terug in het Zwitserse Grächen voor de zekerheid olie en koelvloeistof gecontroleerd. Het oliepeil is perfect, maar het peil van de koelstof is te laag. Gelukkig heb ik altijd een fles vloeistof in de kofferbak liggen, dus even bijvullen en dan kunnen we weer op pad.

Geluk en pech

Samen met mijn vrouw ga ik naar Zermatt, het dorp iets verderop en dat aan de voet van de Matterhorn ligt. Hier heb ik een afspraak met de directeur van het mooiste hotel van deze wintersportplaats. De aanleiding voor de afspraak is om te kijken of ik tijdens het wintersportseizoen in het hotel kan exposeren met mijn Zwitserse landschappen. Een uur later blijkt dit het geval te zijn en dat betekent dat de landschappen vanaf 15 december voor iedereen in Mont Cervin Palace te zien zijn.
De dag kan niet meer stuk natuurlijk, de Saab daarentegen wel. Dat ontdek ik tenminste als terugkom in de parkeergarage en een grote plas koelvloeistof onder de auto zie liggen. Een moment ben ik teleurgesteld, de garage had toch alles gecontroleerd! Maar dan besef ik dat ook dit bij het ultieme autorijden hoort. Soms loopt het anders dan je denkt of hoopt. Snel vul ik nog wat vloeistof bij en dan op zoek naar een garage. Mijn vrouw kijkt me bedenkelijk aan. Ik weet wat ze denkt: ‘Het is altijd iets met een oude Saab. In Italië was het leuk, maar ik zit hier niet op te wachten.’

Het lek bij de Saab 900 is nog niet boven

Binnen twee minuten rijden, hebben we een garage gevonden die aangesloten is bij de Zwitserse ANWB en met mijn Internationale Reis- en Kredietbrief is dit precies de plaats waar we moeten zijn. Het is kwart over twaalf en de monteur zegt dat hij pas vanaf half twee iets kan doen. Hij geeft ons het advies om naar een restaurant te gaan net om de hoek. Een wereldtent volgens hem. Restaurant Die Walliserkanne is een stukje Portugal op 2500 meter hoogte. Wat een saai tochtje leek, wordt een heerlijke lunch. Sappige biefstukken, Portugese salade, knapperige friet en een glaasje heerlijke wijn.

Twee uur later blijkt dat de monteur ons niet kan helpen. De monteur heeft niet het juiste gereedschap om het koelsysteem van de Saab te testen. Hij adviseert ons om naar garage Touring in Sankt Niklaus te gaan. En daar gebeurt iets moois. De jonge jongens die in de garage werken komen spontaan naar buiten om naar de oude auto te kijken. “Ist das een Saab 900, wirklich?” vraagt de oudste van hen. Een jongen van een jaar of twintig. Ik antwoord dat het een Saab 900 turbo is. En dat turbo klinkt blijkbaar magisch, ze duiken met zijn allen in het motorcompartiment om al het schoons te bekijken. Ik kijk naar mijn vrouw, ze kijkt even trots als ik.

Champagne en koelvloeistof

saab-900-blog-oud-is-gewoon-beter-ad-van-den-boom

Factuur van de reparatie van koelsysteem

Het contrast is enorm. In de ochtend zijn we in de wereld van ongekende luxe en een paar uur later zitten we in een garage met mannen met blauwe overalls vol met olie en smeer. En het is allebei even waardevol om mee te maken. De Saab kan die middag niet meer gemaakt worden. Een nieuwe slang kan pas over een week of in Sankt Niklaus afgeleverd worden.
Ik wil de ANWB gaan bellen.
“Kein Problem,” zegt de eigenaar dan. Een oudere man, die twee topjes van zijn vinger aan zijn rechterhand mist, misschien omdat hij ooit draaiende delen heeft geraakt.
“Ich bedenke schon etwas”.
De volgende ochtend staat de Saab op de afgesproken tijd klaar en moeten we afrekenen. Zwitserland is een duur land en ik reken op een paar honderd Franken, maar dat is niet het geval. Ik moet 80 franken betalen.
We moeten wel beloven dat we hem laten weten of we goed zijn aangekomen en dat hebben we ook gedaan.

Saai of spannend?

In onze computers op wielen razen we planmatig van ons huis naar de bestemming en wij zijn pas echt blij als het saai is. Terwijl je toch op vakantie gaat voor avontuur, het onverwachtste, die ervaring die je voor eeuwig bijblijft. In mijn geval niet alleen mijn komende expositie in Zermatt, maar ook de vriendelijke en vindingrijke garagerist die mijn Saab repareerde zodat ik op eigen kracht terug naar Nederland kon. Dat avontuur van het autorijden gun ik iedereen. En daarom denk ik nu; oud is gewoon beter.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewaren