Tag Archief van: moderne kunst

Herfst

Vier bomen in herfstkleuren in een fantasie landschap, schilderij acryl op linnen met als titel HerfsHerfst is het eerste schilderij uit een serie die ik de komende tijd ga maken. De serie is geïnspireerd op de zwart wit tekeningen die ik tijdens de lock downs gemaakt heb. In deze tekeningen zijn geschreven verhalen opgenomen. De meeste teksten zijn geschreven in het Nederlands en voor de meeste mensen op deze wereld dus onleesbaar. Hierdoor zijn het grafische elementen geworden. Ook in de natuur zijn er grafische elementen die we niet kunnen lezen. Zo vertellen alle bomen hun eigen verhaal. Een verhaal over tijd, het leven en dat stilstaan zorgt voor verdieping en diepgewortelde kennis over het bestaan.

Waarom ik steeds verander

Op mijn website kun je zien dat ik niet werk in een stijl, maar dat ik steeds verander. Die dwang om te veranderen heeft te maken met dat ik aan iets anders moet beginnen, zodra mensen vinden dat ik een eigen handschrift moet hebben. Hoe dit komt kun je hier lezen. En dan is er nog een andere reden. Door mijn verleden in de wereld van advertising ben ik gewend om te denken in concepten. En ieder concept vraagt om een andere uitwerking. Vandaar dat ik soms abstract werk en dan weer realistisch. Ik heb dat crealisme genoemd. Even terug naar het schilderij me de titel Herfst. Bij dit schilderij hoort een verhaal wat je hieronder kunt lezen, het is een sonnet.

Eind zonder begin

Rode en gele bladeren aan de bomen
Het gras nog mals, maar ook vol mos
Vogels horen de winter komen
Paddenstoelen vormen een bos

Struiken tussen zomer en winter in
De zon verliest elke dag aan kracht
Is dit het eind of is dit een nieuw begin
De herfst bekent kleur, toont haar pracht

Regendruppels spatten uiteen op het raam
De wind speelt met de pannen op het dak
Hoog aan de hemel zie ik een ster staan
Het vuur in de haard stelt me op mijn gemak

Het is iedere keer een eind zonder begin
Geeft dat misschien het leven zin

Voor mensen die dit verhaal lezen in een vertaling. Mijn achternaam betekent boom, vandaar dat ik iets met bomen heb.

Rijkdom

Homeland fantasie landschap zwart wit bomen

RIJKDOM. Toen er nog geen mensen waren en alleen bomen met elkaar spraken over de mooie dingen in het leven. En zij op die manier een vruchtbare bodem schiepen waarop de mensheid kon gaan bouwen aan opkomst en ondergang, ontstond op een dag het verhaal van een kind dat opstond en de wereld een nieuw inzicht gaf.

Het kind was een kind van de aarde, niet anders dan jij en ik. Geboren uit een vader en moeder van vlees en bloed met een hartje dat klopte. Met liefde werd het ontvangen, niet alleen door de ouders en de familie maar door alle mensen in de wereld. Was het dan een bijzonder mens? Zeker, in alle opzichten anders dan alle andere mensen. Dat maakt hem net zo uniek als jij en ik. Net zo bijzonder als alle bomen die hem ooit het leven schonken. Het begin van een oneindig verhaal over leven en dood. Een verhaal over liefde en verdriet en over doorgaan waar anderen stoppen. Een gevecht tegen jezelf oneindig diep, diep, diep.

Nog dieper ligt de essentie van alles wat we zien, voelen en ervaren. Het antwoord op de vraag waarom we hier op aarde zijn. Voor de meeste mensen een vraag die hen in verwarring brengt omdat ze te ver af zijn komen te staan van hun essentie. Ze zijn niet meer in hun bestemming. Van bomen kunnen we leren dat wanneer je een eik bent, je eikels voortbrengt en geen appels die voorbestemd zijn voor de appelboom. We leven om erachter te komen wie we werkelijk zijn. Van daaruit grootste dingen te doen, ook al zijn die oneindig klein.

Maar in een wereld waarin het gaat om uiterlijke schijn en waarachtigheid naar elders is verbannen, gaan de mooiste gedachten van mensen dood. Arm ben je omdat je niets hebt.  En rijk omdat je iets bezit en dat laatste is miljoen keer interessanter om naar te kijken. Het is de grootste dwaling sinds de uitvinding van het geld. Als mensheid zijn niet verder dan duizenden jaren geleden, we zijn niet gegroeid als mensheid. We staan stil in onze eigen grond, ons eigen onvermogen om los te laten en opnieuw te beginnen. We moeten accepteren dat er geen mislukkingen zijn. Voor de bomen in het bos is elke boom even mooi, even waardevol. Het is geen kwestie van overleven of overheersen, het is een kwestie van delen. Rijkdom is wat je kunt missen.

Duizendmiljoen

schilderij van boom met herfstkleuren

Duizendmiljoen kleuren uit de serie bomen en hun verhalen

Duizendmiljoen kleuren dragen de bladeren die ik draag. Bladeren die samen met mij dit jaar hebben mogen beleven op een manier die bijzonder was. Samen waren we getuige van de wereld om ons heen. Een wereld die ontstond en onderging. Een waanzinnig verhaal van vier jaargetijden, wat ik voor een deel met hen delen kan. Want als ik het laatste jaar overdenk, realiseer ik me dat de bladeren verteerd worden op de grond zonder mij. Drie maanden ben ik een koning zonder kroon, een kale getuige in een nog kaler landschap. Ik heb me voorbereid op de barre tijd die komen gaat. Storm, vorst en wind uit dodelijke richting. Ik ben klaar om te overleven, klaar om na te denken over de kansen die komen.

Duizendmiljoen kleuren zijn de ervaringen die ik draag.

Ervaringen van mensen, van dieren, van de zoektocht. En ik droom, ik droom oneindig van het verhaal om me heen waar ik middenin sta. Een verhaal over leven en sterven, een verhaal over ritselen, een verhaal over zwijgen. Een boom die alles weet… bijna.

Duizendmiljoen kleuren wordt geveild ten behoeve van het Vlle Lustrum van H.D.D. Beaufort van het Amsterdams Studenten Corps.

Uit de serie bomen en hun verhalen.

Sterrenstof

bronzen portret vrouw blauwe lucht

STERRENSTOF

Stenen zijn stof van sterren van buitenaardse orde
Samengedrukte massa, restanten van de oerknal
In het ontstaan is soms besloten dat ze sculpturen worden
Hun lot verbonden aan de beeldhouwer met een inval

Ze liggen in bergen bij steenhouwers te wachten, van klein tot groot
Nietszeggende brokken die ruiken naar moeder aarde
Al hakkend, schavend en schurend geven zij hun essentie bloot
Ontstaat uit gedrevenheid en talent een beeld van onschatbare waarde

Een sculptuur die is zoals het leven zelf, niet anders dan de zon
Op weg naar overal en nergens, een lichtpunt in het heelal
Ontstaan uit de handen van een mens van waaruit het begon
Alleen te vergelijken met pi, een onmetelijk groot getal

De sculptuur is een weerspiegeling van de ziel van de maker
Die intuïtief de verbinding zoekt met de kijker, zoals wel vaker

Dit is een sonnet uit mijn bundel de zin van zijn. In deze bundel leg ik de verbinding tussen mijn gedichten en tekeningen, schilderijen en sculpturen. Voor mij is de combinatie beeld en tekst of tekst met beeld de beste manier om mijn gedachten, ingevingen en boodschappen te delen. Het beeld zelf heeft een ander titel, namelijk Intuïtie. Het origineel is gemaakt in steen.  De bronzen beelden zijn gemaakt in een serie van zeven, waarvan één beeld gestolen is. Als je haar verhaal wilt lezen, klik dan hier.

Sterrenstof / Ad van den Boom / 2019

Kunstroof

bronzen beeld portret van man groene achtergrond

Kunstroof is een nachtmerrie. Het overkwam me een tijdje geleden. Vier van de zes bronzen beelden die in een beeldentuin stonden, zijn gestolen. Onder andere het beeld Oergevoel, wat hierboven is afgebeeld. Een trieste gebeurtenis die me een leeg gevoel geeft.

Twee uur later realiseer ik me dat ik kan zwelgen in verdriet of dat ik er een positieve draai aan kan geven. Een wending die ervoor zorgt dat het onbestemde gevoel verdwijnt.

Je bent nooit te oud om te stoppen met iets wat energie kost, te veranderen omdat je dit de hoogste tijd vindt of om te vernieuwen omdat je mee wilt gaan met de tijd. Naast mijn werk in opdracht probeer ik daarom te vernieuwen. Want er komt een dag dat ik stop met werken en ik iets zinvols in mijn leven wil blijven doen. Daarom schrijf, schilder en beeldhouw ik als ik wat tijd over heb.

Schrijven is een kwestie van focus en geduld. Schilderen geeft je de vrijheid om constant te veranderen. Beeldhouwen is een uitdagend proces met alleen voortuitgang. Een stuk steen wat is verdwenen komt nooit meer terug.

Het bedenken en maken van een beeld is de creatieve fase. Daarna wordt het moeilijker omdat je zakelijke beslissingen moet nemen. Moet je wel beelden van brons laten maken? Kan je wel een galerie vinden voor je werk? Is het überhaupt mogelijk om een beeld van een onbekende kunstenaar voor een paar duizend euro te verkopen?

Het zijn vragen waar je lang over na kunt denken, maar je kunt het ook gewoon doen. Je laat de beelden dus gieten in brons, je vindt een aantal galeries voor je beelden en er zijn veel mensen die een beeld van je willen kopen, met de nadruk op willen.

En dan krijg je de boodschap dat er beelden gestolen zijn. Slachtoffer van een kunstroof Net zo min als bij beeldhouwen is er een weg terug. Er is alleen vooruitgang. Ik besluit om door te gaan. Ik heb geen keus. Beelden kunnen ze stelen, dromen niet.

Dus blijf dromen ook al zit het een keer tegen.

Vooruitgang

Modern bronzen beeld van een vrouw

Als beeldhouwer heb ik geleerd dat er alleen vooruitgang is. Een stuk steen wat je weggehakt hebt, komt immers niet meer terug. Veel mensen hebben moeite om te accepteren dat dit zo is. Ze houden zich vast aan het hier en nu en daarmee komt in feite alles tot stilstand. Als creatief in de reclame heb ik geleerd dat de realiteit maakbaar is. En dat gegeven ben ik gaan toepassen op mijn eigen leven.

Anders kijken naar de realiteit

Creatief kijken naar je eigen realiteit betekent dat je accepteert dat er altijd een oplossing is. Dan blijf je zoeken hoe je van kansarm, kansrijk kunt maken en hoe je van een negatieve ervaring een positief inzicht kunt krijgen. Als ondernemer heb ik geleerd dat je risico’s moet durven nemen. Vandaag afgewezen worden, betekent niet dat ze je morgen met open armen zullen ontvangen. Geef dus nooit op, maar blijf proberen. Dat doe ik iedere dag met veel plezier en met resultaat. Gewoon omdat ik weet dat er alleen vooruitgang is.

Waar het volgens mij belangrijk is, is dat je negatieve ervaringen niet ziet als negatief, maar als een manier om verder te komen. Negatieve ervaringen heb je ook nog om te realiseren wat positieve ervaringen zijn.

Dus doorgaan als je denkt aan stoppen. Zo zijn mijn beelden en schilderijen de komende tijd op veel plaatsen in Nederland te zien. Hier kun je zien waar.

New York

into the blue ad van den boom new york

Into the blue is een serie die ik gemaakt heb in december 2018. Ontstaan vanuit het niets, op een moment dat ik niet verwachtte en op een plek die ik van te voren had kunnen bedenken, namelijk op Curacao. Met into the blue wordt voor mijzelf opnieuw duidelijk dat crealisme meer is dan anders kijken naar de realiteit. Crealisme betekent dat je door te creëren energie krijgt, energie die je kunt delen. Crealisme betekent dat de weg belangrijker dan het visuele eindresultaat. Natuurlijk moet het werk voldoen aan de hoge eisen die ik aan mijn werk stel. Een aantal werken uit de serie plaatste ik op Instagram en toen gebeurde er iets bijzonders.

If you can make it here, you can make it anywhere

Je herkent het vast wel. Je wilt je grenzen verleggen. Je bent met iets bezig waar je helemaal in gelooft en waarvan je overtuigd bent dat het gaat werken. Je deelt het met je omgeving en de reactie is niet waar je op gehoopt had. Het kan niet, het past niet of het is niet het juiste moment. Moet je op zo’n moment stoppen of juist doorgaan? Dat is een vraag die veel mensen bezighoudt. Een vraag die je eigenlijk alleen zelf kunt beantwoorden. Voor mezelf ben ik tot de conclusie gekomen dat grenzen niet bestaan.

Zo ben ik bijvoorbeeld al een tijdje op zoek naar een galerie in Nederland voor mijn werk. De ene galerie vindt mijn werk echter te commercieel en de andere galerie te kunstzinnig. Die afwijzingen zijn nooit plezierig, ze doen altijd pijn. Ze tasten je ego aan en je bent geneigd om op te geven. Je kunt het ook omdraaien. Het als een stimulans zien om dan juist door te gaan, een test of je wel echt in jezelf en je ideeën gelooft. En dan krijg je op een dag een mail van een galerie uit New York met het verzoek om drie werken op te sturen die ze gezien hebben op Instagram. Mijn werken ‘Into the blue” zijn vanaf nu bij Gallery 104 te zien en te koop.

Zwitsers

zwitserland,berglandschap,jungen,moderne,kunst,schilderij

Het Zwitserse dorp Jungen in de zomer

Wat we van Zwitsers kunnen leren

De afgelopen twee weken was ik in Zwitserland om te werken en te schilderen. En al na paar dagen weg uit het vertrouwde Nederland valt je iets op. In eerste instantie kun je dit alleen niet zo goed benoemen.

Op een avond zit je in een restaurant en aan de tafel achter je bestellen mensen een fondue Bourguignon. Een klein half uur later, hoor je het gepruttel van olie en weer wat later ruikt het hele restaurant naar vet en vlees. Dit betekent automatisch dat de kleding die je draagt eigenlijk direct de was in kan. En weet je, er is niemand van de gasten die zich eraan stoort. Dat is het moment dat ik mijn gevoel kan verwoorden. Het is één woord, het woord is respect.

Het draait om respect

De volgende ochtend loop ik door het dorp met dit woord in het achterhoofd. Mensen groeten elkaar hier, hondenbezitters gooien de poep van hun trouwe viervoeters in vuilnisbakken en de straten zijn net zo schoon als een woonkamer die net gestofzuigd is. Zwitsers hebben respect voor elkaar en respect voor de openbare ruimte.

Later die week voetbalt Zwitserland tegen België en wat opvalt is niet zozeer het spel van de Rode Duivels, maar het commentaar. De Zwitserse reporter is enthousiast over de wedstrijd en hij kan net zo lyrisch zijn over de doelpunten van Romelu Lukaku, als over de tegengoal van Mario Gavranovic. Dat is niet alleen mooi om naar te kijken, maar ook prachtig om naar te luisteren.

Deze wedstrijd zorgt ervoor dat ik ook ga kijken naar Nederland tegen Duitsland. En ik heb meteen al spijt als ik de fluitconcerten hoor als het Duitse volkslied wordt gespeeld. Respectloos, dat is het woord wat bij Nederland hoort.

Respectloos hoe onze premier met zijn volk omgaat, respectloos hoe er over Twan Huys geschreven wordt, respectloos hoe we in het verkeer met elkaar omgaan en respectloos naar andersdenkenden.

Volgens mij kunnen we van Zwitsers leren dat je elkaar de ruimte moet geven om te zijn wie je wilt zijn. Maar ook, dat er grenzen zitten aan hoever je kunt gaan.

Trots

Sculptuur sculpturen Intuitie Groene Serpetijn Ad Van Den Boom

Beeld in groene albast, titel intuïtie Ad van den Boom

Trots, best wel een beetje

Binnenkort staat bovenstaand beeld met als titel ’Intuïtie’ op 1.000 Pinterest borden. Mensen die zelf actief zijn op Pinterest, zullen begrijpen waarom ik hier blij mee ben. Vooral omdat het hier gaat om een zelfgemaakt beeld en niet om een mooie sportwagen of een beroemdheid.

Er zijn maanden dat meer dan 20.000 mensen mijn kunstborden op Pinterest bezoeken en dat vind ik op z’n minst bijzonder. En via Pinterest krijg ik weer extra bezoekers op mijn site.De vraag is wat ik met deze kennis kan. Natuurlijk krijg ik zo nu en dan een mail met de vraag hoeveel het beeld kost, wat het materiaal is etc. Meestal zijn dit vragen vanuit het buitenland. En aangezien het getoonde beeld van steen is, zo’n 70 kilo weegt en de prijs circa 35.000 euro bedraagt, is het begrijpelijk dat het niet zo makkelijk te verkopen is. Dat is jammer, maar niet het allerbelangrijkste.

Wat mij drijft is dat ik iedere dag via internet duizenden mensen in de wereld inspireer met mijn beelden. En bij Galerie Het Noorderlicht in Domburg een paar honderd mensen per week. Trots, best wel een beetje.

Grote veranderingen beginnen vaak klein

Sculpturen Compleet beeld in brons Ad van den Boom

Compleet beeld in brons Ad van den Boom

Grote veranderingen beginnen vaak klein

Veel mensen vragen zich af hoe ze veranderingen in hun leven kunnen aanbrengen. Kan ik mijn werk leuker maken?  Hoe vind ik de balans tussen werk en privé? Hoe ga ik om met de verwachtingen van andere mensen waaraan ik moet voldoen? Vragen die ervoor zorgen dat de energie uit je lichaam stroomt als je voor jezelf niet met oplossingen komt. Ik ben gestopt om mezelf deze vragen te stellen. Niet uit luiheid of gemakzucht, maar omdat het geen vragen zijn die een bijdrage leveren aan mijn geluk of aan het geluk van anderen. In plaats daarvan probeer ik iedere dag kleine veranderingen in mijn leven door te voeren.

Zorg voor afwisseling

Ik zal een voorbeeld geven van wat ik bedoel. Ik maak mijn werk leuker door dingen op andere momenten te doen of op andere plekken of in een andere volgorde. Dat maakt mijn werk afwisselend. Ik zorg er ook altijd voor dat ik eerst de makkelijke dingen doe, omdat die mij snel het gevoel geven dat ik veel gedaan heb. De moeilijke dingen pak ik pas later op, maar daar heb ik dan ook de tijd voor. Nu we het over tijd hebben. Door mijn werk anders in te delen, ontstaat er een andere agenda. Ik ga bijvoorbeeld met mijn vrouw aan het eind van de dag naar de bioscoop. Dat kan ook, omdat ik de volgende ochtend om zes uur opsta om mijn werk te doen. En als ik vroeg opsta heb ik ook de tijd om bijvoorbeeld de keuken op te ruimen of een mail te sturen naar mijn broer die in Qatar woont.

Betekenisvolle momenten

Dat brengt mij bij het voldoen aan verwachtingen van anderen. Ik wil er niet iedere dag voor iedereen zijn, ik wil er alleen zijn als mensen mij nodig hebben en dat zijn vaak belangrijke momenten. Door er op die momenten te zijn kan ik betekenisvol zijn voor de ander en voor mezelf. Door zo te leven voel ik me gelukkig. En misschien kun jij door kleine veranderingen in je leven aan te brengen ook gelukkiger worden. Grote veranderingen beginnen vaak klein.

BewarenBewaren

BewarenBewaren