Tag Archief van: creativiteit

Duizendmiljoen

schilderij van boom met herfstkleuren

Duizendmiljoen kleuren uit de serie bomen en hun verhalen

Duizendmiljoen kleuren dragen de bladeren die ik draag. Bladeren die samen met mij dit jaar hebben mogen beleven op een manier die bijzonder was. Samen waren we getuige van de wereld om ons heen. Een wereld die ontstond en onderging. Een waanzinnig verhaal van vier jaargetijden, wat ik voor een deel met hen delen kan. Want als ik het laatste jaar overdenk, realiseer ik me dat de bladeren verteerd worden op de grond zonder mij. Drie maanden ben ik een koning zonder kroon, een kale getuige in een nog kaler landschap. Ik heb me voorbereid op de barre tijd die komen gaat. Storm, vorst en wind uit dodelijke richting. Ik ben klaar om te overleven, klaar om na te denken over de kansen die komen.

Duizendmiljoen kleuren zijn de ervaringen die ik draag.

Ervaringen van mensen, van dieren, van de zoektocht. En ik droom, ik droom oneindig van het verhaal om me heen waar ik middenin sta. Een verhaal over leven en sterven, een verhaal over ritselen, een verhaal over zwijgen. Een boom die alles weet… bijna.

Duizendmiljoen kleuren wordt geveild ten behoeve van het Vlle Lustrum van H.D.D. Beaufort van het Amsterdams Studenten Corps.

Uit de serie bomen en hun verhalen.

Sterrenstof

bronzen portret vrouw blauwe lucht

STERRENSTOF

Stenen zijn stof van sterren van buitenaardse orde
Samengedrukte massa, restanten van de oerknal
In het ontstaan is soms besloten dat ze sculpturen worden
Hun lot verbonden aan de beeldhouwer met een inval

Ze liggen in bergen bij steenhouwers te wachten, van klein tot groot
Nietszeggende brokken die ruiken naar moeder aarde
Al hakkend, schavend en schurend geven zij hun essentie bloot
Ontstaat uit gedrevenheid en talent een beeld van onschatbare waarde

Een sculptuur die is zoals het leven zelf, niet anders dan de zon
Op weg naar overal en nergens, een lichtpunt in het heelal
Ontstaan uit de handen van een mens van waaruit het begon
Alleen te vergelijken met pi, een onmetelijk groot getal

De sculptuur is een weerspiegeling van de ziel van de maker
Die intuïtief de verbinding zoekt met de kijker, zoals wel vaker

Dit is een sonnet uit mijn bundel de zin van zijn. In deze bundel leg ik de verbinding tussen mijn gedichten en tekeningen, schilderijen en sculpturen. Voor mij is de combinatie beeld en tekst of tekst met beeld de beste manier om mijn gedachten, ingevingen en boodschappen te delen. Het beeld zelf heeft een ander titel, namelijk Intuïtie. Het origineel is gemaakt in steen.  De bronzen beelden zijn gemaakt in een serie van zeven, waarvan één beeld gestolen is. Als je haar verhaal wilt lezen, klik dan hier.

Sterrenstof / Ad van den Boom / 2019

Kunstroof

bronzen beeld portret van man groene achtergrond

Kunstroof is een nachtmerrie. Het overkwam me een tijdje geleden. Vier van de zes bronzen beelden die in een beeldentuin stonden, zijn gestolen. Onder andere het beeld Oergevoel, wat hierboven is afgebeeld. Een trieste gebeurtenis die me een leeg gevoel geeft.

Twee uur later realiseer ik me dat ik kan zwelgen in verdriet of dat ik er een positieve draai aan kan geven. Een wending die ervoor zorgt dat het onbestemde gevoel verdwijnt.

Je bent nooit te oud om te stoppen met iets wat energie kost, te veranderen omdat je dit de hoogste tijd vindt of om te vernieuwen omdat je mee wilt gaan met de tijd. Naast mijn werk in opdracht probeer ik daarom te vernieuwen. Want er komt een dag dat ik stop met werken en ik iets zinvols in mijn leven wil blijven doen. Daarom schrijf, schilder en beeldhouw ik als ik wat tijd over heb.

Schrijven is een kwestie van focus en geduld. Schilderen geeft je de vrijheid om constant te veranderen. Beeldhouwen is een uitdagend proces met alleen voortuitgang. Een stuk steen wat is verdwenen komt nooit meer terug.

Het bedenken en maken van een beeld is de creatieve fase. Daarna wordt het moeilijker omdat je zakelijke beslissingen moet nemen. Moet je wel beelden van brons laten maken? Kan je wel een galerie vinden voor je werk? Is het überhaupt mogelijk om een beeld van een onbekende kunstenaar voor een paar duizend euro te verkopen?

Het zijn vragen waar je lang over na kunt denken, maar je kunt het ook gewoon doen. Je laat de beelden dus gieten in brons, je vindt een aantal galeries voor je beelden en er zijn veel mensen die een beeld van je willen kopen, met de nadruk op willen.

En dan krijg je de boodschap dat er beelden gestolen zijn. Slachtoffer van een kunstroof Net zo min als bij beeldhouwen is er een weg terug. Er is alleen vooruitgang. Ik besluit om door te gaan. Ik heb geen keus. Beelden kunnen ze stelen, dromen niet.

Dus blijf dromen ook al zit het een keer tegen.

Vooruitgang

Modern bronzen beeld van een vrouw

Als beeldhouwer heb ik geleerd dat er alleen vooruitgang is. Een stuk steen wat je weggehakt hebt, komt immers niet meer terug. Veel mensen hebben moeite om te accepteren dat dit zo is. Ze houden zich vast aan het hier en nu en daarmee komt in feite alles tot stilstand. Als creatief in de reclame heb ik geleerd dat de realiteit maakbaar is. En dat gegeven ben ik gaan toepassen op mijn eigen leven.

Anders kijken naar de realiteit

Creatief kijken naar je eigen realiteit betekent dat je accepteert dat er altijd een oplossing is. Dan blijf je zoeken hoe je van kansarm, kansrijk kunt maken en hoe je van een negatieve ervaring een positief inzicht kunt krijgen. Als ondernemer heb ik geleerd dat je risico’s moet durven nemen. Vandaag afgewezen worden, betekent niet dat ze je morgen met open armen zullen ontvangen. Geef dus nooit op, maar blijf proberen. Dat doe ik iedere dag met veel plezier en met resultaat. Gewoon omdat ik weet dat er alleen vooruitgang is.

Waar het volgens mij belangrijk is, is dat je negatieve ervaringen niet ziet als negatief, maar als een manier om verder te komen. Negatieve ervaringen heb je ook nog om te realiseren wat positieve ervaringen zijn.

Dus doorgaan als je denkt aan stoppen. Zo zijn mijn beelden en schilderijen de komende tijd op veel plaatsen in Nederland te zien. Hier kun je zien waar.

Leeftijdsdiscriminatie

percepties leeftijdsdiscriminatie crealisme straatfabriek creativiteit

Bijna 80.000 views en 600 reacties, dat was het effect van twee bijdragen op LinkedIn over leeftijdsdiscriminatie. De feedback heeft mij diep geraakt. Vooraf had ik nooit kunnen bedenken dat leeftijdsdiscriminatie zoveel mensen raakt. Magda Brandenburg was een van de mensen die mij met haar commentaar aan het denken zette. Wat kan ik zelf doen om de perceptie rondom leeftijd te veranderen? Best veel, denk ik. Het veranderen van percepties is namelijk mijn drijfveer als creative director, schilder/beeldhouwer en schrijver. Zo heb ik mijn boek de Straatfabriek geschreven om mensen te laten inzien dat we in onze samenleving op een bizarre manier met tijd omgaan en dus ook met leeftijd. Het gaat volgens mij namelijk niet om tijd, maar om intensiteit. Het boek is te koop voor € 20,51. Maar, omdat ik denk dat dit boek een positieve bijdrage kan leveren aan de oplossing van leeftijdsdiscriminatie, heb ik besloten dat de digitale versie tot en met 19 mei 2019 zonder kosten hier kan worden aangevraagd.

Ik hoop dat veel mensen de Straatfabriek gaan lezen en het ze aan het denken zet. En hoe mooi zou het zijn als we in de toekomst niet meer praten over leeftijd, maar over drijfveren, motivaties, fascinaties en talent. Volgens mij is dat de essentie van het leven en de basis voor succes.

New York

into the blue ad van den boom new york

Into the blue is een serie die ik gemaakt heb in december 2018. Ontstaan vanuit het niets, op een moment dat ik niet verwachtte en op een plek die ik van te voren had kunnen bedenken, namelijk op Curacao. Met into the blue wordt voor mijzelf opnieuw duidelijk dat crealisme meer is dan anders kijken naar de realiteit. Crealisme betekent dat je door te creëren energie krijgt, energie die je kunt delen. Crealisme betekent dat de weg belangrijker dan het visuele eindresultaat. Natuurlijk moet het werk voldoen aan de hoge eisen die ik aan mijn werk stel. Een aantal werken uit de serie plaatste ik op Instagram en toen gebeurde er iets bijzonders.

If you can make it here, you can make it anywhere

Je herkent het vast wel. Je wilt je grenzen verleggen. Je bent met iets bezig waar je helemaal in gelooft en waarvan je overtuigd bent dat het gaat werken. Je deelt het met je omgeving en de reactie is niet waar je op gehoopt had. Het kan niet, het past niet of het is niet het juiste moment. Moet je op zo’n moment stoppen of juist doorgaan? Dat is een vraag die veel mensen bezighoudt. Een vraag die je eigenlijk alleen zelf kunt beantwoorden. Voor mezelf ben ik tot de conclusie gekomen dat grenzen niet bestaan.

Zo ben ik bijvoorbeeld al een tijdje op zoek naar een galerie in Nederland voor mijn werk. De ene galerie vindt mijn werk echter te commercieel en de andere galerie te kunstzinnig. Die afwijzingen zijn nooit plezierig, ze doen altijd pijn. Ze tasten je ego aan en je bent geneigd om op te geven. Je kunt het ook omdraaien. Het als een stimulans zien om dan juist door te gaan, een test of je wel echt in jezelf en je ideeën gelooft. En dan krijg je op een dag een mail van een galerie uit New York met het verzoek om drie werken op te sturen die ze gezien hebben op Instagram. Mijn werken ‘Into the blue” zijn vanaf nu bij Gallery 104 te zien en te koop.

Week van de transformatie

Vrijdag 2 november 2018 startte ik met de week van de transformatie. In die week heb ik zeven visuals gemaakt van 8 stukjes papier van een mislukt schilderij dat ik verscheurd heb. Ze lagen jarenlang in mijn ladekast te wachten op een moment om er iets mee te doen. Mijn oorspronkelijke plan was om er een vis van te maken en die op een grijs vel papier te plakken. Maar het is anders gegaan. De vis maakt deel uit van de serie, maar is getransformeerd in een aantal andere visuals die ik van te voren nooit had kunnen bedenken.

schilderij transformatie crealism stukje advandenboom

De acht stukjes die transformeren

De reden dat ik dit wil doen is om te laten zien dat je van elke mislukking een succes kunt maken. En dan is er nog een andere reden om de stukjes papier te laten transformeren. Het is om duidelijk te maken dat creativiteit geen grenzen kent als je erkent dat er geen grenzen zijn. Voor veel mensen is dit moeilijk, omdat ze bang zijn om te falen. Maar iets scheppen heeft niets te maken met falen, maar alles met iets te laten ontstaan uit het niets. Meer werken uit de serie transformatie zijn te zien op instagram ad_vandenboom

Pech onderweg

saab,pech,onderweg,italie,blog,

Saab met kapotte brandstofpomp

Wat je van een kapotte benzinepomp kunt leren

Rijden met een klassieker brengt risico’s met zich mee. Je kunt te maken krijgen met pech onderweg. Sterker, de kans op pech is nogal groot. In ons geval, hebben we elke vakantie wel een keer pech. Zo liep vorig jaar onze liefde voor de Saab een minuscuul deukje op door een waterslang die het begaf. Gelukkig werd de kapotte slang ingenieus hersteld door een oude monteur waardoor we toch naar huis konden rijden, (zie mijn vorige blog: Oud is gewoon beter).

Dit voorval maakte mij opnieuw duidelijk dat met een oude auto op vakantie gaan, betekent dat deze waarschijnlijk niet gerepareerd kan worden als je ongewild stil komt te staan. Om pech voor te zijn heb ik op advies van een klant (ook een liefhebber van oude Saabs) deze vakantie dan ook een aantal reserveonderdelen meegenomen. Een van de reserveonderdelen was een benzinepomp.

Op de weg naar huis ter hoogte van Milaan op de A8 schokt de motor een aantal keer. Ik kan nog net een SOS parkeerplaats bereiken en dan is het gedaan. “Dit is de laatste keer dat we met de Saab op vakantie gaan,” zegt mijn vrouw teleurgesteld. “Dat denk ik ook,” antwoord ik terwijl ik uitstap. Ik doe de motorkap open en controleer de slangen en de zekeringen. Maar alles lijkt ok. Het moet dus iets anders zijn. Vermoedelijk is het iets met de benzinetoevoer. Ik bel de ANWB en zij schakelen een wegsleepdienst in. Anderhalf uur later staat de Saab weer met vier wielen op de grond van een industrieterrein ergens in de buurt van Milaan.

Pech en toch geluk

Een monteur van eind 50 wordt onze steun en toeverlaat. Hij spreekt geen woord Engels en mijn Italiaans is niet veel beter. Gelukkig hebben we mobiele telefoons die alles kunnen vertalen. Ik vertel tegen mijn mobiel dat ik denk dat we een probleem hebben met de benzinetoevoer en mijn mobiel vertelt het tegen de monteur. Hij knikt, loopt naar binnen en komt terug met een spuitbus die hij in de luchttoevoer van de motor spuit. De monteur vraagt of ik de motor wil starten. De motor slaat aan.“Niente benzina.”

Ik vertel dat ik een reserve benzinepomp bij me heb. Hij kijkt me natuurlijk verbaasd aan. Uit de kofferbak pak ik een tas waar de benzinepomp inzit. Een kneuterig ding, volgens mijn vrouw. Ze had iets heel technisch verwacht.

De monteur vindt het een verademing om weer eens aan een auto te werken die je met hamer en schroevendraaier kunt maken.

Een uur later gaan we weer op weg en na 20 kilometer rijden we voorbij aan de plek waar we stil zijn gevallen. Op dat moment realiseer ik me dat deze kapotte benzinepomp mij geleerd heeft dat liefde voor iets of iemand nooit vanzelfsprekend is en dat je op momenten dat het mis gaat pas beseft wat liefde of geluk is.

Leven in vrede

trump,wereldleiders,portret,kim,vrede,leven

Portetten uit de serie wereldleiders

Leven in vrede. Het lijkt zover weg. Dit wordt weer eens duidelijk als we kijken naar de spanningen rondom Noord-Korea. Trump noemt Kim ‘kleine raketman’ en Kim noemt Trump ‘gestoorde president’.

Dit soort gebeurtenissen brachten mij een tijd geleden op de volgende gedachte. Stel nou eens dat God een reclamebureau zou inschakelen om een eind te maken aan alle ellende in de wereld, wat zou dan zijn opdracht zijn? Die opdracht zou volgens mij de volgende zijn: bedenk een campagne die mensen ervan overtuigt dat ze zich niet langer moeten laten leiden door angst, maar door hoop en saamhorigheid.

Mensen anders laten kijken naar de realiteit is wat mij boeit. In de afgelopen 30 jaar heb ik als creatief in de wereld van marketing en communicatie geleerd dat je percepties kunt veranderen. Deze keer is het geen traditionele reclamecampagne geworden, maar een expositie met 50 portretten en een verhaal om mensen anders te laten kijken naar de realiteit. Dit alles met als doel om zo een einde te maken aan alle ellende in de wereld. Dit lijkt een onmogelijk iets, maar tijdens het creatieve proces kwam ik erachter dat er eigenlijk niet zoveel voor nodig is om ervoor te zorgen dat mensen in vrede kunnen leven. De belangrijke leiders in deze wereld zouden niet langer moeten inspelen op angst, maar op vertrouwen en saamhorigheid.

De nieuwe wereld bestaat al, we moeten er alleen in durven geloven. Daar is moed voor nodig en doorzettingsvermogen. Dat wordt duidelijk als je mijn expositie wereldleiders bezoekt.

Leven in vrede: Donald Trump en Kim Jong-un in het Raadhuis van Hilversum

De bijgaande portretten maken deel uit van de serie ‘Wereldleiders’. Naast beroemde leiders zijn er onder andere portretten te zien van hedendaagse politici en van bekende en minder bekende inwoners van Hilversum. De expositie ‘Wereldleiders’ start op 27 oktober en is te zien tot 1 december 2017. Het raadhuis van Hilversum is op werkdagen geopend van 08.30 tot 17.00 uur. De toegang is gratis.

BewarenBewaren

Wereldberoemd zijn is niet genoeg

wereldberoemd-blog-advandenboom-betekenisvol-beroemd-

Stel dat ING een nieuwe sponsoractiviteit zou zoeken om de naamsbekendheid te vergroten. Zou ik dan, net als begin 2000 opnieuw Formule 1 adviseren? De argumentatie was toen, dat het de meest bekeken sport ter wereld was. Als je wereldberoemd wilde worden, dan was dit veruit de beste manier.

Met 300 km per uur naamsbekendheid opbouwen

ING is vervolgens de koningsklasse van de autosport ingegaan en heeft inderdaad bereikt dat de naamsbekendheid is toegenomen. De organisatie is er echter een paar jaar later mee gestopt omdat het te duur werd. Als ING mij opnieuw zou vragen om iets te bedenken voor het vergroten van de naamsbekendheid, zou dat geen Formule 1 zijn. Zelfrijdende auto’s gaan er namelijk voor zorgen dat mensen op een bepaald moment niet meer weten wat zelf autorijden is.

Het ultieme autorijden met een biertje in de hand

Mensen en dan vooral mannen kijken naar Formule 1 omdat het de ultieme autobeleving is. De start… het stoplicht op groen… wie is het eerste weg. Je weet wat het is, want soms heel soms speel je dat spelletje ook op de openbare weg. Of net iets te hard door die scherpe bocht… en als je bij Duitsland de grens overgaat wil je toch weten hoe hard-ie echt kan. Om nog maar te zwijgen over de gewaagde inhaalactie, die je moest doen uit noodzaak. Het hart bonkt in je keel. In iedere man schuilt een beetje Ayrton, Michael of Lewis.

Iedereen met een auto kan zich dan ook voorstellen hoe machtig het moet zijn om je bolide met 300 kilometer over het rechte stuk te sturen, 50 meter voor de bocht af te remmen naar bijna nul en dan weer vol gas richting 100, 200 of 300 kilometer per uur. Het kijkplezier is helemaal compleet als Max de race wint, dan ben je bijna net zo trots als Jos. Anderhalf uur genieten van mannelijke bekwaamheid met een biertje in de hand. Maar als we niet meer zelf kunnen rijden, is het dan nog interessant om te kijken naar de ultieme autobeleving? Ik vrees van niet.

Bekend en betekenisvol

Formule 1 zou dus niet meer mijn oplossing zijn. Het zou iets heel anders moeten zijn. Geen sport en ook geen bestaand maatschappelijk doel. Ik zou adviseren om een eigen beursfonds op te richten, het ING Talent Fonds. Een fonds waar mensen (jong en oud) met talent zich kunnen aanmelden om alles uit hun gaven te halen. Dat fonds gaan we wereldwijd noteren aan alle financiële beurzen en mensen die in het fonds geloven, kunnen hierin investeren. Ze krijgen dan geen dividend in de vorm van geld, maar dividend in de vorm van ontwikkeling van talent. Want een ding weet ik zeker. We kunnen wel geloven in co-creating, maar uiteindelijk hebben we geniale mensen nodig die de wereld verder kunnen brengen. En wat is mooier dan als grote financiële instelling aan de basis te staan van een nieuw inzicht dat de mensheid verder brengt. Dan ben je niet alleen wereldberoemd, maar ook betekenisvol en volgens mij gaat het daar uiteindelijk om.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren